Η στροφή τα τελευταία χρόνια προς τους ξένους διαιτητές συνέβαλε στον περιορισμό της προκατάληψης που διαβρώνει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Αν η αντικατάστασή τους με Κύπριους διαιτητές γίνει απότομα και επεκταθεί σε όλους τους αγώνες δεν είναι βέβαιο ότι θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Πρόσφατα ο πρόεδρος της ΚΟΠ, Χάρης Λοϊζίδης, ανέφερε πως στόχος είναι η μείωση των ξένων διαιτητών, υποστηρίζοντας ότι δέχθηκε κριτική από την UEFA. Από ό,τι αντιλαμβανόμαστε, η UEFA έκανε κάποιες συστάσεις. Δεν πρόκειται δηλαδή για απόφαση που απαγορεύει αυτή την πρακτική των ομοσπονδιών. Άλλωστε, ο κ. Λοϊζίδης είπε ότι η κατάσταση θα αξιολογείται κάθε λίγες αγωνιστικές.

Επίσης, μόλις τον περασμένο Οκτώβριο, η ΚΟΠ ανανέωσε τη συμφωνία που είχε με την ομοσπονδία της Δανίας για ανταλλαγή διαιτητών. Τότε η ΚΟΠ δεν έλαβε κάποια απόφαση που να παραβίαζε τις κατευθυντήριες γραμμές της UEFA.

Το θέμα είναι ότι η προκατάληψη απέναντι στην κυπριακή διαιτησία δεν μπορεί να εξαλειφθεί από τη μια μέρα στην άλλη. Τα διαχρονικά λάθη και οι αδυναμίες των διαιτητών έχουν δημιουργήσει μια δικαιολογημένη δυσπιστία σε παράγοντες και φιλάθλους. Η κατάσταση επιδεινώθηκε περισσότερο λόγω της ατιμωρησίας. Και δεν μιλάμε για φαινόμενο των τελευταίων χρόνων αλλά για νοοτροπία που κρατά δεκαετίες.

Η απόφαση για μείωση των ξένων διαιτητών δεν θα ανεβάσει ως διά μαγείας το επίπεδο των Κύπριων διαιτητών, ενώ επιβάλλεται να συνοδευτεί από αυστηρή αξιολόγηση και επιβολή ποινών όπου απαιτείται. Μόνο έτσι θα χτιστεί σταδιακά μια αξιόπιστη και σεβαστή κυπριακή διαιτησία. Η κάθοδος ξένων διαιτητών αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της «θεραπείας» των παθογενειών του κυπριακού ποδοσφαίρου, με κυριότερη ίσως την προκατάληψη. Αν αυτό το στήριγμα αποδυναμωθεί υπερβολικά, τότε, υπάρχουν πιθανότητες το σύστημα να εκτεθεί ακόμη περισσότερο.