Τα πιο… περίεργα playoffs στην ιστορία του ΝΒΑ αρχίζουν.

Με τις ομάδες απομονωμένες στη «φούσκα» του Ορλάντο, χωρίς κόσμο στις κερκίδες και με πλεονέκτημα έδρας που δεν έχει καμία πρακτική αξία, όλα απότοκα του κορωνοϊού, αυτή η post season δεν έχει καμία σχέση με ό,τι γνωρίζαμε.

Σε κάθε περίπτωση, έστω και στο αποστειρωμένο (κυριολεκτικά και μεταφορικά) αυτό περιβάλλον, τα ψέματα τελείωσαν και τα playoffs θα δείξουν την αλήθεια. Στην Ανατολή έχουν σχηματιστεί εδώ και μέρες τα τέσσερα ζευγάρια, στα οποία υπάρχουν δύο ξεκάθαρα φαβορί και δύο πολύ αμφίρροπες αναμετρήσεις.

Μιλγουόκι Μπακς-Ορλάντο Μάτζικ

Έστω κι αν το απόλυτο πλεονέκτημα έδρας του Μιλγουόκι ακυρώθηκε από τον κορωνοϊό και παρότι η… μοίρα τα έφερε έτσι ώστε να αντιμετωπίσει στον πρώτο γύρο αντίπαλο που θα παίζει στην πόλη του, το Ορλάντο, θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από «μαγεία» για να μην τελειώσει η σειρά αυτή στα τέσσερα παιχνίδια. Οι Μπακς εμφανίστηκαν σκουριασμένοι στο restart μετρώντας τρεις νίκες σε οκτώ αγώνες και δεν έβγαλαν την εικόνα «τρένου» που είχαν στη regular season. Ασφαλώς οι απουσίες βασικών παικτών στα περισσότερα ματς στη «φούσκα», σε συνδυασμό με την χαλαρότητα που συνεπαγόταν εξ αρχής η ουσιαστικά εξασφαλισμένη πρωτιά στην Ανατολή αποτελούν μια λογική δικαιολογία. Μπαίνοντας όμως στα playoffs οφείλουν να αποδείξουν πως μπορούν να πατήσουν και πάλι το γκάζι θυμίζοντας την ομάδα με το κορυφαίο ρεκόρ σε όλο το ΝΒΑ.

Η αποβολή και η «καμπάνα» ενός αγώνα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο για την κουτουλιά στον Μο Βάγκνερ ήταν ένα χρήσιμο μάθημα αυτοκυριαρχίας στον Greek Freak, που νιώθει την πίεση να οδηγήσει τα «ελάφια» στον τίτλο όπως και το ξύλο των αντιπάλων αμυνών στο κορμί του, αλλά χρειάζεται το καθαρό μυαλό που πέρα από την κλάση οδηγεί μακριά στα playoffs. Χωρίς τον Τζόναθαν Άιζακ και με τον Άαρον Γκόρντον να πονά, ο πιθανότατα για δεύτερη σερί σεζόν MVP δεν έχει αντίπαλο να τον κοιτάξει στα μάτια και παρά τις σίγουρα φιλότιμες προσπάθειες του Νίκολα Βούτσεβιτς μπορεί τρόπος του λέγειν να κερδίσει και μόνος του τους Μάτζικ. Όμως το πόσο μακριά θα φτάσουν τελικά οι Μπακς στα φετινά playoffs και αν θα πανηγυρίσουν πρωτάθλημα ξανά μετά από σχεδόν μισό αιώνα (1971 το τελευταίο), μάλλον θα εξαρτηθεί από το αν το supporting cast, Μίντλετον, Μπλέντσο, Λόπεζ και λοιπά «στηρίγματα», θα σταθεί με συνέπεια στο ύψος των παραστατών που ψάχνει ο Giannis.

Τορόντο Ράπτορς-Μπρούκλιν Νετς

Θα αποτελεί έκπληξη αν η «σκούπα» των πρωταθλητών μείνει στην αποθήκη. Οι Ράπτορς μετά το ιστορικό πρωτάθλημα της περασμένης περιόδου αντεπεξήλθαν απρόσμενα εντυπωσιακά στην μετα-Λέοναρντ εποχή αποδεικνύοντας πως ήταν κάτι πολύ περισσότερο από το «η ομάδα του Κογουάι». Φυσικά οι τελικές εξετάσεις δίνονται πάντα στα playoffs, όπου οι Καναδοί αναμένεται να έχουν τουλάχιστον εύκολο ξεκίνημα. Οι Νετς πήγαν στη «φούσκα» λαβωμένοι περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα, αφού απείχαν το μεγάλο τους αστέρι που δεν πρόλαβε ακόμη καν να φορέσει τη φανέλα τους, Κέβιν Ντουράντ, οι δύο κορυφαίοι σκόρερ τους, Κάιρι Ίρβινγκ και Σπένσερ Ντινγουίντι, ο καλύτερος ριμπάουντερ τους, ΝτιΆντρε Τζόρνταν, όπως και οι Πρινς και Τσάντλερ. Έστω κι έτσι, πάντως, τερμάτισαν πάνω από τους Μάτζικ και όσοι εμφανίστηκαν στο Ορλάντο έδειξαν πως δεν πήγαν εκεί για την Disney World.

Πάντως οι τρομερές άμυνες του Νικ Νερς που έχουν κατατροπώσει πολύ καλύτερους σκόρερ από τον… Κάρις ΛεΒέρτ, ο υγιής (μετά από μια ζόρικη regular season) Μαρκ Γκασόλ, ο ηγέτης Λάουρι, η συνεχής εξέλιξη παικτών όπως οι Σιάκαμ, ΒανΒλίτ και Ανουνόμπι, αλλά και ο χαρακτήρας πρωταθλητή που σφυρηλατήθηκε πέρσι δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για εκπλήξεις. Το Μπρούκλιν, με υγιείς τους ηγέτες του και σε πλήρη σύνθεση, θα μας απασχολήσει ως contender της Ανατολής σε λίγους μήνες, αλλά όχι ακόμη…

Μπόστον Σέλτικς-Φιλαδέλφεια 76ερς

Μετά από δύο ζευγάρια που ο νικητής είναι μάλλον «ευκολάκι», εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Οι Σέλτικς μετά το περσινό κάζο από τους Μπακς (4-1) δείχνουν να έχουν καλύτερη χημεία με την προσθήκη του Κέμπα Γουόκερ αντί του ασύμβατου Κάιρι Ίρβινγκ, ενώ Τζέισον Τέιτουμ και Τζέιλεν Μπράουν συνεχίζουν να μεγαλώνουν… όμορφα και ο Γκόρντον Χέιγουορντ να θυμίζει περισσότερο έστω και σε στιγμές τον προ σοκαριστικού τραυματισμού εαυτό του.

Οι Σίξερς αποτέλεσαν την αποθέωση της αστάθειας όλη τη σεζόν, αλλά πάνω που ονειρεύονταν μεγαλεία στο Ορλάντο, η κακοτυχία τούς χτύπησε ξανά σαν deja vu. Η απώλεια του Μπεν Σίμονς φέρνει ακόμη περισσότερο βάρος στα ταλαιπωρημένα γόνατα του Τζοέλ Εμπίντ και κάπως έτσι το σαφές πλεονέκτημα μεγέθους της Φιλαδέλφεια φαίνεται να ακυρώνεται. Ο Καμερουνέζος δεν μπορεί να κερδίσει μόνος του τη σειρά, ακόμη κι αν οι Τάις, Καντέρ και Γουίλιαμς που θα επιστρατευτούν για να τον «δείρουν» θα δυσκολευτούν να τον περιορίσουν. Ο Τομπάιας Χάρις, ο Τζος Ρίτσαρντσον, ο Άλεκ Μπερκς, ο πρώην «πράσινος» Αλ Χόρφορντ αλλά και αρκετοί παγκίτες θα πρέπει να κάνουν ένα μεγάλο step up για να μπορέσουν οι Σίξερς να διεκδικήσουν την πρόκριση. Οι πιθανότητες πάντως με βάση τη λογική κλίνουν προς Βοστώνη μεριά.

Ιντιάνα Πέισερς-Μαϊάμι Χιτ

Ίσως το πιο ανοιχτό ζευγάρι του πρώτου γύρου, με την «βεντέτα» των Τζι Τζέι Γουόρεν και Τζίμι Μπάτλερ να προσθέτει αλατοπίπερο στις αναμετρήσεις. Οι δυο τους μαλώνουν σαν τα κοκόρια εδώ και μήνες, από το επεισόδιο στον αγώνα του Ιανουαρίου και την ατάκα του άσου των Χιτ πως δεν ασχολείται καν με έναν παίκτη που «is not even in my fucking league», αλλά και την υπόσχεση του φόργουορντ της Ιντιάνα πως θα του απαντήσει αναλόγως. Ο Γουόρεν έμοιαζε σεληνιασμένος στη «φούσκα» έχοντας 34,8 πόντους ανά αγώνα στο Ορλάντο μέχρι να τον περιορίσει το Μαϊάμι του Μπάτλερ στους 12 στον τελευταίο αγώνα. Οι Πέισερς εξέπληξαν πολλούς με την εικόνα τους στη «φούσκα», καθώς με τον Ντομάντας Σαμπόνις λαβωμένο και τον Βίκτορ Ολαντίπο να αμφιταλαντεύεται για τη συμμετοχή του στο restart μέχρι τελευταία στιγμή αναζητώντας τη φόρμα του μετά τον σοβαρό τραυματισμό του, οι λύσεις ήταν περιορισμένες.

Πάντως ο Νέιτ ΜακΜίλαν, που επιβραβεύτηκε με νέο συμβόλαιο, παρουσίασε ένα εξαιρετικό σύνολο που αν συνεχίσει να έχει τον οίστρο του Γουόρεν και τον Ολαντίπο υγιή και ωφέλιμο, μπορεί να προχωρήσει. Οι Χιτ, από την άλλη πλευρά, έχουν πολύ μεγαλύτερο βάθος και φρεσκάδα. Ο Μπάτλερ έχει συμφιλιωθεί με τον ρόλο του ανιδιοτελούς ηγέτη και δίχως να παίζει για τα στατιστικά του βοηθά το σύνολο που έχει αναδείξει «φυντάνια» όπως οι Ναν, Χίρο και Ρόμπινσον, έχει αναγάγει τον Μπαμ Αντεμπάγιο σε παίκτη επιπέδου All Star και παίρνει πολύτιμες βοήθειες από την εμπειρία των Ντράγκιτς, Ιγκουοντάλα και Κράουντερ. Ίσως τελικά το σύνολο του Έρικ Σπόελστρα, που απέδειξε πως είναι πολλά περισσότερα από τον… Φιλιππινέζο yes man του Λεμπρόν Τζέιμς στην ομάδα των Big 3, να έχει ένα αμυδρό προβάδισμα, μιας και πλεονέκτημα έδρας ουσιαστικά δεν υφίσταται.