Στο τελευταίο παιχνίδι του Ολυμπιακού Πειραιώς στο Champions League κόντρα στην Μπαρτσελόνα, η διαιτησία έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του αποτελέσματος. Όχι πως η ισπανική ομάδα χρειαζόταν τη βοήθεια του διαιτητή για να κερδίσει το παιχνίδι, αλλά είναι γεγονός ότι οι αποφάσεις του Ελβετού διαιτητή, από ένα σημείο και μετά, «προστάτευσαν» την Μπάρτσα όταν τα πράγματα άρχισαν να «ζορίζουν» για τους Καταλανούς, οι οποίοι παρατάχθηκαν με σημαντικές απουσίες. Φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι μεγάλοι σύλλογοι της Ευρώπης, ακόμα και στην εποχή του VAR, διαθέτουν τους μηχανισμούς ώστε να έχουν, εκεί και όποτε χρειάζονται, το ανάλογο «σπρώξιμο». Μόλις οι ερυθρόλευκοι του Πειραιά μείωσαν το σκορ σε 2-1 και φάνηκε ότι θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτι από το παιχνίδι, άρχισαν τα όργανα.

Αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Έσε, ίσως ο καλύτερος χαφ που διαθέτει ο ΟΣΦΠ όσον αφορά το ανασταλτικό κομμάτι του παιχνιδιού του, επειδή σε μια διεκδίκηση της μπάλας το χέρι του ακούμπησε το πρόσωπο αντιπάλου. Ο τελευταίος έκανε θέατρο και σωριάστηκε στο έδαφος κρατώντας το πρόσωπό του, ξεγελώντας (;) τον διαιτητή και το VAR. Καπάκι ήλθε το πέναλτι υπέρ του Ράσφορντ, το οποίο περισσότερο κερδίζει ο επιθετικός της Μπαρτσελόνα παρά το κάνει ο Τσολάκης.

Ένα πολύ αυστηρό πέναλτι και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Θα πουν πολλοί, ότι παρόμοια πέναλτι κέρδισε πάμπολλα ο Ολυμπιακός στο ελληνικό πρωτάθλημα τις τελευταίες δεκαετίες. Όπως και να έχουν τα πράγματα, ακόμα και τα ισπανικά ΜΜΕ κατακεραυνώνουν τον Ελβετό διαιτητή για τις συγκεκριμένες αποφάσεις του.

Βέβαια, παρά τα χοντρά λάθη της διαιτησίας και το γεγονός ότι έπαιξε με παίκτη λιγότερο για περίπου 35 λεπτά, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για τον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ να καταρρεύσει και να δεχθεί συνολικά έξι γκολ.