Στην Κύπρο είμαστε των άκρων. Όταν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε θαύματα στον αθλητισμό, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη διοργάνωση ευρωπαϊκού ομίλου στο Eurobasket και λίγο πριν το διεθνές μίτινγκ στίβου στη Λεμεσό, αλλά και το μίτινγκ ρίψεων στο ΓΣΠ. Όταν δεν θέλουμε γράφουμε αρνητικές επιδόσεις τις οποίες σχολιάζει όλος ο κόσμος στην Ευρώπη.

Κοντά στο σούπερ θετικό, που ήταν η πρόκριση της Πάφου στο Champions League με δυο Κύπριους στην 11άδα (!), ήλθε η έρευνα του Διεθνούς Ποδοσφαιρικού Παρατηρητηρίου (CIES) και στην τρέχουσα περίοδο, η οποία, με ποσοστό 79,9% στη χρησιμοποίηση λεγεωνάριων, κατατάσσει την Κύπρο στην 1η θέση! Για να το καταλάβουμε καλύτερα, οκτώ στους δέκα ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο κυπριακό πρωτάθλημα είναι ξένοι, ενώ τέσσερις ομάδες από την πρώτη εικοσοπεντάδα στον κόσμο είναι κυπριακές!

Στην κορυφή της λίστας παγκοσμίως είναι η ΑΕΚ Λάρνακας, η οποία δεν χρησιμοποίησε ούτε έναν Κύπριο ποδοσφαιριστή. «Ο Κύπριος παίκτης είναι στα… σκουπίδια», είχε πει κάποτε ο Κωνσταντίνος Λαΐφης, παραμονή ενός αγώνα της Εθνικής Κύπρου, και σήμερα για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πλήρως. 

Δυστυχώς, στο ποδόσφαιρο της Κύπρου, όλοι έμαθαν να αγαπούν τους ξένους κι αυτό ισχύει για όλους τους τομείς, προπονητές, ποδοσφαιριστές, φυσιοθεραπευτές, γιατρούς, διαιτητές, βαρίστες κ.λπ...κ.λπ... Και να είχαμε κανένα πρωτάθλημα με δεκάδες εκατομμύρια εισπράξεις, θα λέγαμε άστο να πάει. Όμως, σε ένα καταχρεωμένο πρωτάθλημα, τι προσπαθούμε να πετύχουμε;