Πιο παλιά δίναμε και κερδίζαμε μάχες. Αληθινές μάχες κόντρα σε κατεστημένα δεκάδων χρονών. Δεν υποκύπταμε σε απειλές, ούτε τα δίναμε όλα για τα «κλικ» και τα «λάικ». Αντίθετα, τα δίναμε όλα για τη ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, έστω εκείνης της περίεργης εποχής. Κι ας μην ξεχνούμε ότι εμείς οι πιο παλιοί φτάσαμε και την πιο αρρωστημένη εποχή με τους αριστερούς και τους δεξιούς που «σφάζονταν» και μας ήθελαν κι εμάς στο καθημερινό τους μενού!

Από τότε που ξεκίνησα, αλλάξαν πολλά, πάρα πολλά, και τολμώ να το πω, αλλάξαν κυρίως προς το χειρότερο και πολύ λίγο προς το καλύτερο. Η νέα εποχή με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, έδιωξε τους αθλητικογράφους από τα γήπεδα, από τους χώρους προπόνησης, από τα σημεία όπου βρίσκονται οι πραγματικές ειδήσεις. Οι αθλητικογράφοι, σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δίνουν άλλους αγώνες, εντελώς διαφορετικούς από τους  δικούς μας. Τώρα τα αφεντικά θέλουν να βλέπουν κλικ, κίνηση και όχι σοβαρότητα και η συντριπτική πλειοψηφία των αθλητικογράφων ακολουθεί τη νέα τάξη πραγμάτων.

Πρέπει, κάποια στιγμή, εμείς οι παλαιότεροι να επανέλθουμε και να προσπαθήσουμε να εμπνεύσουμε τους νεότερους ώστε να αλλάξουν τα πράγματα. Να επανέλθει η μαχητική αθλητικογραφια, έστω κι αν θα έχει προσωρινό κόστος. Και λέω προσωρινό γιατί σε βάθος χρόνου το επάγγελμα θα επανέλθει στον σωστό δρόμο και θα βγει κερδισμένο. Εμπρός λοιπόν, ας προσπαθήσουν όλοι μαζί για να ανεβάσουμε την αθλητικογραφια εκεί όπου αξίζει να βρίσκεται και όχι στο σημείο που είναι σήμερα...