Είμαστε πολύ νωρίς μέσα στη σεζόν και οι προπονητές γνωρίζουν πως οι ομάδες τους έχουν περιθώρια βελτίωσης ανεξάρτητα από την πορεία που έχουν έως τώρα καταγράψει. Κάτι τέτοιο λοιπόν ισχύει και στην περίπτωση της Ομόνοιας. Οι πράσινοι κατάφεραν να «κολλήσουν» δύο συνεχόμενες νίκες μετά την ισοπαλία κόντρα στον Άρη κερδίζοντας την Ε.Ν. Ύψωνα και την Πάφο FC, ωστόσο σε αυτά τα δύο ματς, συν το ευρωπαϊκό με την Ντρίτα, συνέβη κάτι αρνητικό… Η Ομόνοια δέχτηκε γκολ στην πρώτη ουσιαστικά επίσκεψη του αντιπάλου στη περιοχή της. Τα δύο από τα τρία αυτά παιχνίδια κατάφερε να τα γυρίσει στο φινάλε, όμως αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να συμβαίνει πάντα.

Στο εκτός έδρας ματς με την ΕΝΥ στο «Αμμόχωστος» ο αντίπαλος σκόραρε στο 7ο μόλις λεπτό και η Ομόνοια πέτυχε το δεύτερό της γκολ στο 89΄. Στο εκτός έδρας ματς με την ομάδα του Κοσόβου, ο αντίπαλος σκόραρε στο 12΄ και παρ' όλο που η Ομόνοια ισοφάρισε στο 45+1΄, δεν κατάφερε να φτάσει στην ολική ανατροπή.

Κάτι που έκανε για παράδειγμα στο πρόσφατο ντέρμπι με τους Παφίτες. Οι φιλοξενούμενοι άνοιξαν το σκορ στο 15ο λεπτό, με το τριφύλλι ωστόσο να πανηγυρίζει τη νίκη στο φινάλε με δύο γκολ του Σεμέδο. Προφανώς και αποτελεί ικανότητα το γεγονός πως η Ομόνοια δεν παρατά τα παιχνίδια και παλεύει μέχρι το τέλος για τη νίκη, ωστόσο χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή στην άμυνα, ειδικά στις πρώτες επισκέψεις του αντιπάλου.

Γιατί όπως είδαμε με την Ντρίτα, δεν γυρίζουν όλα τα ματς ανεξάρτητα με τη διαφορά ποιότητας που υπάρχει ανάμεσα στις δύο ομάδες που αγωνίζονται. Εάν διορθωθεί και αυτό το σημείο, τότε η Ομόνοια θα τελειοποιήσει το παιχνίδι της καθώς ήδη διατηρεί την καλύτερη επιθετική γραμμή (19 γκολ) του πρωταθλήματος αλλά και την καλύτερη αμυντική γραμμή με μόλις 4 γκολ παθητικό.