Και άπαντες στην Ομόνοια το διαπίστωσαν ξανά όταν ο διαιτητής Χρυσοβαλάντης Θεουλή, σφύριξε τη λήξη της αναμέτρησης που τους βρήκε να χάνουν με 2-1. Τα χαμόγελα της επιτυχίας εισόδου στους ομίλους του Conference League κόπασαν μετά το πρώτο ανεπιτυχές αποτέλεσμα στον νέο μαραθώνιο και επανήλθε ο προβληματισμός. Αλλά και η συζήτηση κατά πόσο πρέπει να υπάρξει επιπλέον ενίσχυση σε κάποιες θέσεις. Και αυτό επειδή μερικοί παίκτες, που ξεκίνησαν βασικοί στο εκτεταμένο ροτέισον του Xένινγκ Μπεργκ, δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις και δεν άρπαξαν την ευκαιρία. Η υπερπροσπάθεια της Πέμπτης και τα 120 λεπτά, με όλα τα συνεπακόλουθα, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον καταρτισμό της ενδεκάδας που, όπως φάνηκε, αποσυντόνισε μιας και πολλοί παίκτες έπαιζαν μαζί για πρώτη φορά.

Το δεδομένο είναι πως με το καλημέρα η Ομόνοια δείχνει... συμπτώματα της περσινής χρονιάς όταν, μετά από χαρούμενες βραδιές στην Ευρώπη, η προσγείωση στην κυπριακή πραγματικότητα ήταν ανώμαλη. Και οφείλει να το αλλάξει από εδώ και μπρος. Ίσως ήταν και ένα καλό καμπανάκι πως κανένας αντίπαλος δεν είναι εύκολος και απαιτείται ιδρώτας για να κερδηθεί ένας αγώνας.

Η Ομόνοια δεν ήταν τραγική, όμως κόστισαν κάποιες στιγμές αδράνειας, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις στο επιθετικό κομμάτι δεν είχε καθαρό μυαλό. Αποσυντόνισε και η φάση στο 37΄ όταν το VAR (Μενέλαος Αντωνίου) δεν κάλεσε τον Θεουλή να δει την περίπτωση κόκκινης σε δυνατό μαρκάρισμα του Οφόρι στον Ντιουνκού. Κάτι που, σύμφωνα με τους καθηγητές διαιτησίας, έπρεπε να κάνει το VAR.