Βλέποντας κανείς τα στατιστικά νούμερα της Ομόνοιας αντιλαμβάνεται πλήρως πού χάθηκε το… παιχνίδι και έτσι, για ακόμη μία χρονιά, έμεινε από νωρίς θεατής στην κούρσα για τον τίτλο. Στην αδυναμία της να βρει ισορροπία στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα ό,τι έχτιζε μπροστά να το γκρεμίζει στα μετόπισθεν. Και όταν δεν έχεις άμυνα από… μπετόν, τότε οι διακρίσεις δεν επιτυγχάνονται. Είναι γνωστό το ρητό: «Οι επιθέσεις δίνουν θέαμα αλλά οι άμυνες τους τίτλους».

Οι πράσινοι μπαίνουν στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος έχοντας την καλύτερη επίθεση, δύο γκολ περισσότερα από την Πάφος FC και τέσσερα από τον Άρη. Οι άλλες τρεις ομάδες της εξάδας είναι μακριά. Και σαφώς θα προσπαθήσει αυτή την πρωτιά να την κρατήσει και με την ολοκλήρωση του μαραθωνίου, για λόγους πρεστίζ. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να επικρατήσει του ΑΠΟΕΛ στην αυριανή τους συνάντηση (19:00) και να μην πετύχουν εξωπραγματικά σκορ οι δύο προπορευόμενες ομάδες.

Μία πρωτιά ωστόσο που δεν είχε αντίκρισμα. Και αυτό γιατί τα 39 γκολ παθητικό είναι ένα νούμερο που δεν αρμόζει σε μία ομάδα που θέλει να κυνηγάει διακρίσεις. Ουσιαστικά δέχθηκε σε αυτό το οδοιπορικό περισσότερα από ένα γκολ ανά παιχνίδι. Και έτσι δεν μπόρεσε να κυνηγήσει με αξιώσεις το πρωτάθλημα και είναι τόσο πολύ μακριά ακόμη και από τη 2η θέση.

Σίγουρα δεν ευθύνεται μονάχα η τετράδα στην άμυνα. Ευθύνες υπάρχουν σε όλη την ομάδα με τον τρόπο που αμυνόταν, με κάποιους παίκτες να υποπίπτουν σε παιδαριώδη λάθη.