Η διαφορά στη δυναμική ωστόσο των δύο ομάδων δεν φάνηκε να είναι και πολύ μεγάλη. Ο Άρης βρέθηκε δύο φορές στα σχοινιά, μία στο «Αλφαμέγα» και μία στη Νέα Φιλαδέλφεια καταφέρνοντας να αντιδράσει σε αμφότερες τις περιπτώσεις. Έκανε το 0-2, 2-2 και το 1-0, 1-1 ενώ λίγο έλειψε να κάνει και το 2-1, 2-2 αν η οβίδα του Κοκόριν δεν σταμάτησε στο σύμμαχο δοκάρι του Στρακόσια.

Εντούτοις, όταν ο Νίκολιτς άλλαξε το σύστημά του (το έκανε και στο «Αλφαμέγα» στο δεύτερο μέρος και από τότε δεν απειλήθηκε) η ΑΕΚ έβαλε δύο γκολ και κατάφερε να πάρει αυτή την πρόκριση. Μάλιστα αν ο Κοϊτά δεν έβρισκε τον Βανά στο εξ επαφής σουτ του, θα μπορούσε να βάλει κι άλλο γκολ.

Ο Άρης, στάθηκε όπως τον περιμέναμε εμείς που τον ξέρουμε στην Αθήνα. Δηλαδή μάγκικα. Μπήκε δυνατά γιατί ο Ράτζκοφ ήταν διαβασμένος. Και όταν το πλάνο της ΑΕΚ χάλασε νωρίς (τραυματισμός Περέιρα), πήγε να αιφνιδιάσει. Το είπαμε ξανά, αν ο Άρης κατάφερνε τα προηγηθεί στην «ΟΠΑΠ Αρένα», τα πράγματα ενδεχομένως να εξελίσσοταν πολύ διαφορετικα. Δεν τα κατάφερε.

Αυτό που κατάφερε ήταν και πάλι να αντιδράσει. Ο Κβιλιτάια ισοφάρισε εκμεταλλευόμενος τη λάθος εκτίμηση του Ρότα να κάνει πέναλτι σ΄ένα παίκτη που είχε πλάτη το τέρμα και προκάλεσε εκ νέου άγχος στους κιτρινόμαυρους.

Οι λεπτομέρειες δεν ήταν επίσης με τον Άρη. Ο Βανά κάνει λάθος εκτίμηση στη φάση του γκολ του Κουτέσα. Δεν μας έδειξε να τρώει τέτοια γκολ ο έμπειρος τερματοφύλακας. Ο Κοκόριν βρίσκει το δοκάρι και άλλοι ποδοσφαιριστές όπως ο Μαρχίεφ στο πρώτο μέρος, δεν σημάδεψαν σωστά στις ευκαιρίες που βρήκε η κυπριακή ομάδα.

Και από την στιγμή που μιλάμε για λεπτομέρειες σ΄ένα τέτοιο ζευγάρι και έπειτα από δύο τέτοια ματς που στο τέλος η πρόκριση κρίθηκε στο 120΄, σημαίνει κάτι για τον Άρη. Διότι οι λεπτομέρειες στο ποδόσφαιρο ΠΟΤΕ δεν είναι ενάντια σε μία ομάδα μόνο.