Δύο εντελώς διαφορετικούς αποκλεισμούς βίωσαν μέσα σε ένα 24ωρο ο Απόλλωνας και η Ανόρθωση. Μαζί με τα δικά τους όνειρα για μια καλή ευρωπαϊκή πορεία, γκρεμίστηκαν και τα δικά μας, που κάποια στιγμή, βλέποντας και τις κληρώσεις, πιστέψαμε πραγματικά πως με λίγη προσπάθεια από όλους ίσως να βάζαμε φέτος τέσσερις ομάδες στους ομίλους. Τελικά μείναμε με μία σίγουρα (Ομόνοια) και τον ΑΠΟΕΛ να αγωνίζεται την Πέμπτη με τη Λίμπερετς για να γίνει ο δεύτερος εκπρόσωπος.

Θεωρώ ατυχείς και τους δύο αποκλεισμούς. Τα σκορ λένε πως η ήττα του Απόλλωνα ήταν πιο καθαρή από της Ανόρθωσης. Είναι όντως δύο διαφορετικοί αποκλεισμοί, αλλά έχουν και κοινά στοιχεία. Η διαφορά είναι πως η «Κυρία» κατάφερε να βγάλει αντίδραση, όχι όμως ο Απόλλωνας. Στην Ελβετία, όταν η Ανόρθωση έμεινε πίσω με 3-0 στο 21', πιστέψαμε πως θα βλέπαμε το ίδιο έργο με αυτό της Τετάρτης στο ΓΣΠ. Πόσω μάλλον όταν αντίπαλος είναι η Βασιλεία, μια πολύ πιο έμπειρη ομάδα από την πολωνική Λεχ Πόζναν, που ήρθε στη Λευκωσία και έριξε πέντε αναπάντητα γκολ στον Απόλλωνα.

Μου φαίνεται απίστευτο αυτό που συνέβη στο ΓΣΠ. Μόνο όμως από πλευράς σκορ. Γιατί σε μονούς αγώνες αυτά συμβαίνουν. Θα σας φανεί υπερβολικό, αλλά εάν ξανάμπαιναν οι δύο ίδιες ομάδες στο ίδιο γήπεδο, θα μπορούσε να συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή να κέρδιζε ο Απόλλωνας με 3-0, 4-0, 5-0! Η μαγκιά είναι να μην σε πάρει από κάτω όταν δεχθείς όχι το πρώτο γκολ, αλλά το δεύτερο. Στο ΓΣΠ το ματς τελείωσε δυστυχώς στο 0-2... Στη Βασιλεία, η «Κυρία» ποτέ δεν παράτησε το παιχνίδι, ούτε καν μετά το 3-0. Και λίγο έλειψε να δικαιωθεί.