Το κυπριακό ποδόσφαιρο εισήλθε εδώ και λίγο καιρό σε μία δύσκολη περίοδο με αναβολές αγώνων εξαιτίας της επέλασης της Όμικρον, με την ΚΟΠ να προσπαθεί συνεχώς να βρει νέες ημερομηνίες για τον ορισμό των αναβληθέντων παιχνιδιών. Υπό αυτό το δεδομένο άρχισε η συζήτηση για το κατά πόσο θα ήταν πιο σωστό να αναβληθεί μια συγκεκριμένη αγωνιστική και να μετακινηθούν όλες ένα βήμα παρακάτω.

Διαβάσαμε ότι υπήρξε και σχετική εισήγηση από μέλη της εκτελεστικής, με την ομοσπονδία όμως να παίρνει την απόφαση να προχωράει μόνο σε αναβολές αγώνων όταν πληρούνται οι προϋποθέσεις βάσει του πρωτοκόλλου. Μάλλον αυτή είναι η πιο υποφερτή λύση υπό τις παρούσες συνθήκες. Διότι το πρόβλημα δεν θα λυνόταν αν η ΚΟΠ προχωρούσε σε αναβολή μιας αγωνιστικής, αφού δυστυχώς τα κρούσματα συνεχίζουν (και κανείς ακόμη δεν ξέρει για πόσο) να προκαλούν προβλήματα.

Εφόσον η ομοσπονδία ακολουθούσε αυτή την τακτική, πολλοί θα αναρωτιούνταν γιατί να μην αναβάλει και την επόμενη αγωνιστική. Αν, για παράδειγμα, αναβαλλόταν η 15η ή η 16η αγωνιστική, ποιο θα ήταν το όφελος αφού το πρόβλημα θα εξακολουθούσε να είναι μπροστά μας και έπρεπε να το αντιμετωπίσουμε;

Επιπροσθέτως, θα άρχιζε μια συζήτηση για το πότε πρέπει να αναβάλλεται ολόκληρη η αγωνιστική και πότε όχι, και γνωρίζοντας τους παράγοντες πώς σκέφτονται, πολλοί θα ήταν αυτοί που θα μιλούσαν για «ευνοϊκή μεταχείριση» προς συγκεκριμένους συλλόγους.

Ωστόσο, το πρωτόκολλο διασφαλίζει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει, αφού για να ικανοποιηθεί το αίτημα μιας ομάδας πρέπει να έχει είτε τέσσερις παίκτες θετικούς στον ιό κατά την τελευταία εβδομάδα πριν τους αγώνες, είτε δέκα ταυτόχρονα σε καραντίνα, ή όλους τους τερματοφύλακές της.

Δυστυχώς κάποιες ομάδες θα υποφέρουν περισσότερο λόγω του ότι μπορεί να έχουν περισσότερους βασικούς σε καραντίνα και να αναγκαστούν να αλλάξουν τα πλάνα τους, όμως, υπό αυτές τις συνθήκες, προφανώς δεν υπήρχε άλλη λύση...