Αυτή η ιστορία με τους ποδοσφαιρικούς καρχαρίες της Ευρώπης που επιδίωξαν να δημιουργήσουν τη δική τους λίγκα μας προσφέρει μια καλή ευκαιρία για να θυμηθούμε τα ιδανικά και τις αξίες του αθλήματος, από πού ξεκίνησε και τι θυσίες έκαναν κάποιοι για να το στηρίξουν.

Την ονόμασαν, τρομάρά τους, και European Super League, ακόμη και το όνομά της ενέχει εμπαιγμό. Τι ευρωπαϊκή είναι αν σε αυτήν χωράνε μόνο τρεις-τέσσερις χώρες της Ευρώπης;

Όλα τα λογάριασαν φαίνεται καλά αφού επισημοποίησαν το έκτρωμά τους λίγες ώρες πριν η UEFA ανακοινώσει επίσημα τις νέες αλλαγές που θα ισχύσουν στο Champions League. Μας το σέρβιραν και μες στα άγρια μεσάνυκτα λες και ήθελαν να μας πιάσουν στον ύπνο.

Υπολόγισαν προφανώς και τις αντιδράσεις, το μόνο όμως που δεν σκέφτηκαν ήταν το μέγεθός τους. Διότι, όπως φάνηκε μέσα από τα γεγονότα, το «πραξικόπημα» που επιχείρησαν να κάνουν οι μεγάλοι με την απόσχιση από τη βάση τους θα έβρισκε σκληρή απάντηση από τους φιλάθλους. «Πραξικόπημα εσείς; Επανάσταση εμείς».

Αυτή όλη η ιστορία ίσως και να δείχνει ότι παρά την εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου ο ρομαντισμός δεν χάθηκε τελείως. Και αυτό μας το υπενθύμισαν οι Άγγλοι, πρώην παλαίμαχοι παίκτες που επιτέθηκαν στις διοικήσεις, απλός κόσμος που πήγε εξαγριωμένος έξω από το «Stamford Bridge», το «Anfield» και άλλα γήπεδα.

Μας το υπενθύμισε ο αγγλικός Τύπος, ο οποίος σε μια προσπάθεια να δώσει απαντήσεις στο γιατί οι Άγγλοι οπαδοί ξεσηκώθηκαν ανέφερε ότι οι τελευταίοι επιθυμούν τον υγιή ανταγωνισμό στο φημισμένο πρωτάθλημά τους, κάτι που δεν θα ίσχυε αν έξι ομάδες είχαν εξασφαλισμένη θέση στη European Super League, η οποία ουσιαστικά θα αντικαθιστούσε το Champions League.

Επίσης, ήταν (και είναι ακόμη) εκνευρισμένοι με τους ξένους ιδιοκτήτες των συλλόγων, διότι είχαν ως βασικό κίνητρο την απόκτηση περαιτέρω πλούτου. Επιπλέον, οι οπαδοί θύμωσαν καθώς δεν ενημερώθηκαν από τις διοικήσεις για τα σχέδιά τους.

Ουσιαστικά οι μεγάλοι και τρανοί δεν… λογάριασαν την κουλτούρα του Άγγλου οπαδού και ότι αυτά τα καραγκιοζιλίκια δεν θα περάσουν στην Αγγλία. Διότι ο Άγγλος ζει και αναπνέει για την Premier League, είναι μέρος της ζωής του και η ESL θα την υποβάθμιζε. Ήθελαν λοιπόν οι μεγάλοι να παίζουν μόνοι τους, βρέξει-χιονίσει να έχουν εξασφαλισμένη θέση στη (νέα) κορυφαία διοργάνωση, να μοιράζονται τα δισεκατομμύρια των Αμερικανών, να χαριεντίζονται και εμείς να τους βαράμε παλαμάκια.

Μέσα από αυτά τα γεγονότα μας δίνεται η αφορμή να θυμηθούμε την ιστορία των ομάδων και των πρωταθλημάτων. Να προβληματιστούμε και να φέρουμε στη μνήμη μας τις αξίες του αθλητικού πνεύματος, οι οποίες υποβαθμίστηκαν στις μέρες μας. Σε βαθμό που κάποιοι έχουν το θράσος να προσπαθούν να επηρεάσουν καταστάσεις, να αλλάξουν κανόνες του ποδοσφαίρου κατά πώς τους συμφέρει, να στήσουν ένα παιχνίδι.

Διότι αυτό επιχείρησαν να μας πλασάρουν: ένα στημένο παιχνίδι…