Η εθνική ομάδα της Αϊτής έχει βρεθεί, δικαιολογημένα, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, καθώς επιστρέφει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά μετά από περισσότερο από 50 χρόνια. Μια ομάδα που αναγκάζεται να παίζει αποκλειστικά εκτός έδρας, δίχως την παρουσία των οπαδών της λόγω των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα.

Ανάμεσα στους διεθνείς της βρίσκεται και ο πολύπειρος στόπερ Ρικάρντο Αντέ. Στα 36 του πλέον, ετοιμάζεται να ζήσει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό όνειρο, κάτι που σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί όταν ξεκινούσε την καριέρα του, μόνος και άστεγος, στην άλλη άκρη του κόσμου.

Η ιστορία του Αντέ μοιάζει με κινηματογραφικό σενάριο. Μετά τη διετία του στην Μπάλτιμορ (2011–2013) στην Αϊτή, ένα άτομο που παρίστανε τον μάνατζερ τον έπεισε να ταξιδέψει στην Ταϊλάνδη, υποσχόμενο ότι θα του εξασφάλιζε συμβόλαιο σε ομάδα της χώρας. Ο νεαρός τότε αμυντικός ξόδεψε όλες του τις οικονομίες για να κυνηγήσει το όνειρο. Όταν όμως έφτασε στη Νοτιοανατολική Ασία, ο «ατζέντης» εξαφανίστηκε, αφήνοντάς τον μόνο, απένταρο και χωρίς καμία προοπτική.

Για τρεις ολόκληρους μήνες ο Αντέ πάλευε να επιβιώσει και να βρει ομάδα, μάταια. Τελικά κατάφερε να εγκαταλείψει την Ταϊλάνδη και το 2014 εγκαταστάθηκε στη Φλόριντα, όπου ζει μεγάλος αριθμός Αϊτινών μεταναστών. Εκεί έκανε ξανά τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο με τη Μαϊάμι Γιουνάιτεντ, πριν επιστρέψει το 2015 στην Αϊτή για να αγωνιστεί στη Ντον Μπόσκο και να φορέσει για πρώτη φορά τη φανέλα της εθνικής ομάδας.

Το 2017 ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι στη Νότια Αμερική. Έπαιξε σε Σαντιάγκο Μόρνινγκ και Μαγκαλάνες στη Χιλή, προτού μετακομίσει στο Εκουαδόρ για τη Μούσουκ Ρούνα. Το 2022 υπέγραψε στην Αούκας και έναν χρόνο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Κίτο, όπου καθιερώθηκε. Στο Εκουαδόρ κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα Copa Sudamericana, συμπληρώνοντας 116 συμμετοχές, τρία γκολ και τέσσερις ασίστ.

Παράλληλα, έγινε βασικό στέλεχος και αρχηγός της εθνικής Αϊτής, με 55 συμμετοχές. Τώρα, μπροστά του ανοίγεται μια ακόμη κορυφαία στιγμή. Η συμμετοχή σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, το απόλυτο όνειρο για κάθε ποδοσφαιριστή.

Ο Αντέ γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει αγώνας για επιβίωση. Σε νεαρή ηλικία βρέθηκε αβοήθητος σε μια ξένη χώρα, ενώ τα τελευταία χρόνια η πατρίδα του μαστίζεται από βία και αναταραχές, σε βαθμό που φοβάται να επιστρέψει, λόγω του κινδύνου απαγωγής. Παρ’ όλα αυτά, κουβαλά πάντα μαζί του τη σημαία της Αϊτής.

«Όπου κι αν πάω, η σημαία της Αϊτής είναι μαζί μου», είχε δηλώσει. Μιλώντας για τους συμπατριώτες του και τις δυσκολίες τους, τονίζει: «Η δουλειά μου είναι να ανοίγω πόρτες για τους Αϊτινούς. Υπάρχουν σπουδαίοι παίκτες που δεν μπορούν να φύγουν από τη χώρα. Το μήνυμά μου σε αυτούς είναι απλό: μην τα παρατάτε. Κάποια μέρα, οι πόρτες θα ανοίξουν».

sdna.gr