Ο ΑΠΟΕΛ δεν συνέρχεται με τίποτα. Οι δώδεκα ήττες σε 26 παιχνίδια τα λέει όλα, χωρίς να πάμε σε περαιτέρω ανάλυση για την αδυναμία πραγματοποίησης έστω μίας επιθετικής δραστηριότητας στο ντέρμπι με την Ομόνοια.

Και να ήταν η μοναδική φορά, ας πάει στο καλό. Αλλά δεν ήταν. Οι γαλαζοκίτρινοι δίκαια για πρώτη φορά θα αγωνιστούν στο β’ γκρουπ για τα πλέι οφ και μάλιστα χωρίς να αισθάνονται άνετοι όσον αφορά το θέμα της διαβάθμισης.

Το ένα χαστούκι διαδέχεται το άλλο. Πόσες φορές οι παίκτες του να φεύγουν κρατώντας τα κεφάλια τους; Έγινε πλέον συνήθειο. Το θέμα για τον ΑΠΟΕΛ είναι πόσο πιο κάτω μπορεί να πάει ακόμη;

Ναι μεν υπάρχει το σωσίβιο του κυπέλλου, αλλά πραγματικά υπάρχει έστω μία περίπτωση αυτή η εικόνα που παρουσιάζει ο ΑΠΟΕΛ να αφήνει νότα αισιοδοξίας ότι θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στους διπλούς αγώνες των προημιτελικών με την Ομόνοια ή ότι μπορεί να φθάσει μέχρι τον τελικό;