Τιμούρ Κετσπάγια τέλος, λοιπόν. Η δεύτερη θητεία του Γεωργιανού προπονητή στον πάγκο της Ανόρθωσης ολοκληρώθηκε χθες με κάθε επισημότητα, μετά από τρία χρόνια (και 119 αγώνες), με άδοξο τρόπο μπορεί να πει κανείς, όμως το αποτέλεσμα ενδέχεται να αποδειχθεί ευεργετικό και για τις δύο πλευρές.

Είναι γεγονός πως το «διαζύγιο» δεν έρχεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Άλλωστε, ναι μεν από τη διοίκηση της ομάδας αυτό που βγαίνει προς τα έξω είναι πως από πλευράς της δεν τέθηκε ποτέ θέμα προπονητή και ότι ήθελαν τον Κετσπάγια να συνεχίσει, όμως, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα (πρόσληψη Λάρκου, απόφαση για αλλαγές στο τεχνικό τιμ και όχι μόνο), αφέθηκαν «σκιές» και δεν είναι λίγος ο κόσμος που θεωρεί πως εξαρχής πρόθεση της Ανόρθωσης ήταν να «χωρίσει» με τον προπονητή της.

Σε κάθε περίπτωση, δεν αποκλείεται η εν λόγω εξέλιξη να ωφελήσει, τόσο την Ανόρθωση όσο και τον Κετσπάγια. Το πράγμα δεν φαινόταν εξάλλου να πήγαινε… καλά. Κατά την περασμένη σεζόν, οι «φωνές» κατά του προπονητή αυξάνονταν όλο και περισσότερο, ενώ η τραγική κατάληξη της χρονιάς τον κατέστησε ανεπιθύμητο σε πολύ μεγάλη μερίδα των οπαδών της, καθώς αδιαμφισβήτητα ο Γεωργιανός είχε το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τη μεγάλη αποτυχία να μην εξασφαλίσει η Ανόρθωση ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Παρότι όλοι αναγνωρίζουν το αυτονόητο, δηλαδή πως ο Κετσπάγια είναι ένας ζωντανός θρύλος για την Ανόρθωση («αρκετές σελίδες της αθλητικής ιστορίας του συλλόγου άλλωστε φέρουν φαρδιά πλατιά την υπογραφή του», σημείωνεται στην ανακοίνωση αποχαιρετισμού) και πως αυτός άλλαξε την ιστορία της ομάδας στην πρώτη του θητεία, ενώ την επανέφερε στις επιτυχίες στη δεύτερη, οι πλείστοι συμφωνούν με την άποψη πως ο κύκλος του στην «Κυρία» έκλεισε. Και η φυγή του είναι πολύ πιθανόν να κάνει στην ομάδα περισσότερο καλό παρά κακό, αν και για να γίνει αυτό, υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, όπως η σωστή επιλογή αντικαταστάτη του, η στήριξη από τη διοίκηση ώστε να φτιαχτεί ανταγωνιστική ομάδα και η ενότητα, στοιχείο που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει σε μεγάλο βαθμό.

Επιπλέον, είναι πολύ πιθανόν ακόμη και στον ίδιο τον Κετσπάγια να κάνει καλό η αποχώρησή του από την Ανόρθωση. Το κλίμα έμοιαζε «τοξικό» κι έδειχνε να μην τον τραβάει άλλο. Το τι σημαίνει ο ίδιος για την «Κυρία» και η ξεχωριστή του σχέση με την ομάδα, σε συνδυασμό με την άποψή του πως είναι ο καλύτερος προπονητής που πέρασε από τα μέρη μας, θεωρούμε πως έπαιξαν ρόλο στην -πολλές φορές αλαζονική- συμπεριφορά του, στη μη αναγνώριση των λαθών του και στην… ξεροκεφαλιά του. Ενδεχομένως να αποδειχθεί πως θα του είναι καλύτερο να δουλέψει σε μια ομάδα με την οποία η σχέση του θα είναι «καθαρά» σχέση εργοδότη-εργοδοτουμένου και θα είναι, ως εκ τούτου, εκ των πραγμάτων «αναγκασμένος» να είναι πιο ταπεινός, προσγειωμένος και διαλλακτικός.