* Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο ένθετο «ΓΗΠΕΔΟ»

της εφημερίδας «ΠΟΛΙΤΗΣ» (έκδοση 30/10 Τετάρτη)

Νέο σκηνικό φαίνεται να διαμορφώνεται στο άνω διάζωμα του βαθμολογικού πίνακα σε σχέση με τα τελευταία χρόνια, παρότι είναι νωρίς για βέβαια συμπεράσματα. Φέτος ξεπρόβαλε μια πανίσχυρη Ανόρθωση που δείχνει ικανή να παλέψει με τον ΑΠΟΕΛ για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και να προσφέρει νέο χρώμα στο πρωτάθλημα. Οι κυανόλευκοι της Αμμοχώστου, με όπλα την ποιότητα, τη μαχητικότητα και το πάθος τους, θυμίζουν στοιχεία από τις παλιές ένδοξες ημέρες της «Κυρίας», η οποία συν τοις άλλοις έχει το μέταλλο του πρωταθλητισμού. Επιπλέον, παρά τις 16 μεταγραφές, η Ανόρθωση χαρακτηρίζεται από απίστευτη ομοιογένεια, κάτι που δεν μπορεί να μην φέρει τη σφραγίδα του Τιμούρ Κετσπάγια. Όσο για τον ΑΠΟΕΛ δεν μπορεί να αμφιβάλλει κανείς: παρά τις μέτριες εμφανίσεις του στο πρωτάθλημα για ακόμη μια φορά αποδεικνύει ότι ξέρει πώς να φθάνει στις νίκες, ενώ το ποιοτικό και γεμάτο ρόστερ που διαθέτει αποτελεί εχέγγυο.

Τα μεγάλα ερωτηματικά

ΑΕΚ και Απόλλωνας, ομάδες οι οποίες πρωταγωνιστούσαν τα τελευταία χρόνια και επιχειρούσαν να κατεβάσουν τον μόνιμο πρωταθλητή ΑΠΟΕΛ από τον θρόνο του, δείχνουν σοβαρές αγωνιστικές «παθογένειες» οι οποίες θέτουν εν αμφιβόλω την επίτευξη του στόχου τους για κατάκτηση πρωταθλήματος. Οι κιτρινοπράσινοι ταλαιπωρούνται από αμυντικά προβλήματα, ενώ όσον αφορά την επίθεση, παρά το ότι διαθέτουν την καλύτερη γραμμή, τουλάχιστον μέχρι στιγμής στηρίζουν την αποτελεσματικότητά τους σε μεγάλο βαθμό στον Ιβάν Τρισκόφσκι. Επίσης, μέχρι τώρα δεν φαίνεται να αντικαταστάθηκαν παίκτες με προσωπικότητα όπως οι Λαρένα και Καταλά. Από την άλλη, οι κυανόλευκοι της Λεμεσού, πέραν της σοβαρής αγωνιστικής κρίσης που διέρχονται, εμφανίζουν σοβαρό επιθετικό πρόβλημα, κάτι που δεν μπορεί να μην σχετίζεται και με τον ελλιπή προγραμματισμό. Ο Απόλλωνας διαθέτει μόνο έναν επιθετικό με αποτελεσματικότητα, τον Εμίλιο Ζελάγια, ενώ μέχρι τώρα αδυνατεί να επαναλάβει το γνωστό επιθετικό του κρεσέντο που παρακολουθούσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Επιπλέον, στους έξι από τους εφτά αγώνες δέχθηκε γκολ. Σαφώς και πρέπει να περιμένουμε ακόμη λίγες αγωνιστικές για να διαπιστώσουμε αν κάποια από τις δύο ή και οι δύο ομάδες μπορούν να γυρίσουν τον διακόπτη.

Ομόνοια και ΑΕΛ

Η Ομόνοια επιχείρησε ένα νέο ξεκίνημα, με τον Σταύρο Παπασταύρου να ρίχνει κι άλλο χρήμα στην ομάδα. Σε σχέση με πέρσι υπάρχουν πολύ πιο ενθαρρυντικά μηνύματα για καλή πορεία, αλλά ίσως δεν είναι και το πιο εύκολο οι πράσινοι να κάνουν πορεία πρωταθλητισμού από τη φετινή σεζόν. Η Ομόνοια δεν έχει διάρκεια στην απόδοσή της, είναι ασταθής, ενώ ποδοσφαιριστές που ήρθαν για να κάνουν τη διαφορά μεσοεπιθετικά, αν και έχουν αρκετά καλά στοιχεία, ακόμη να δείξουν ότι μπορούν να εκτοξεύσουν την ομάδα στην πρώτη θέση. Όσον αφορά την ΑΕΛ, παρότι διαθέτει δυνατό και ομοιογενές σύνολο, δεν ενισχύθηκε όσο έπρεπε το καλοκαίρι για να αυξήσει την ποιότητά της σε βαθμό που να μπορεί να οδηγηθεί σε πορεία πρωταθλητισμού. Έτσι και αλλιώς οι γαλαζοκίτρινοι δεν είπαν ότι πάνε για τίτλο. Βεβαίως, οι πιο πάνω αναφορές μας για τις έξι ομάδες στηρίζονται σε γεγονότα ή και ενδείξεις και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να προδικάσουμε τη συνέχεια. Οι επόμενες αγωνιστικές ίσως ρίξουν περισσότερο φως στις δυνατότητες της κάθε ομάδας.