Ο Ολυμπιακός πέρασε από χίλια μύρια κύματα τη φετινή αγωνιστική περίοδο στο κεφάλαιο τραυματισμοί. Η ομάδα  είχε να αντιμετωπίσει διαδοχικά προβλήματα, σε βαθμό που την οδήγησαν στη λήψη απόφασης για αποδέσμευση ποδοσφαιριστή (Ενόχ). Ήταν δώρον άδωρον η παρουσία του γιατί εκεί που πίστευες πως θα κρατούσε τη θέση του στο αρχικό σχήμα, τα κακά μαντάτα έκαναν την εμφάνισή τους.

Με αφορμή λοιπόν το γεγονός αυτό, ανατρέχοντας στο παρελθόν συνειδητοποιεί κανείς ότι υπήρξαν παρόμοιες περιπτώσεις. Αυτή που ξεχωρίζει, αλλά έχει αρκετές διαφορές, είναι του Σάσα Ραντοσάβλιεφ, ο οποίος είχε αποκτηθεί από τη Λοκομοτίβ Λειψίας τον Ιούλιο του 2000.

Κατ’ αρχάς, ο «Ράντο» ήταν ένας ποδοσφαιριστής που αν και ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς δημιούργησε «φονικό» δίδυμο με τον Κόσλεϊ στην επίθεση. Το γεγονός ότι κατάφερε να μείνει κάτω από επτά γκολ στη δεύτερη σεζόν παρουσίας του (εκ των οποίων τα δύο στο Κύπελλο με την ΠΑΕΕΚ) είναι ενδεικτικό του πόσο ταλαιπωρήθηκε.

υπήρξε ένας πολύ ποιοτικός φορ, ο οποίος στα ευρωπαϊκά παιχνίδια ξεχώρισε, σκοράροντας τόσο απέναντι στην Ντούναφερ, όσο και απέναντι στην Μπρουζ. Για τους λάτρεις των τίτλων, η UEFA στο προ εικοσαετίας ρεπορτάζ της τον είχε αποκαλέσει παίκτη-«κλειδί» μετά την πρόκριση απέναντι στην Ντούναφερ.