Οι φίλαθλοι για πρώτη φορά κατέθεσαν την άποψή τους για την κάρτα φιλάθλου ενώπιον της Βουλής και εξήγησαν τους λόγους που τους κρατούν μακριά από τα γήπεδα.

Κατά τη συνεδρία της Επιτροπής Νομικών, όλες οι ομάδες εκπροσωπήθηκαν από τουλάχιστον ένα πρόσωπο, με τον Νομικό Δρ Κρίτωνα Διονυσίου να αναλαμβάνει την τοποθέτηση τους, μέσω γραπτής δήλωσης.

Ο κ. Διονυσίου, εκπροσωπούσε ουσιαστικά τους οργανωμένους οπαδούς του ΑΠΟΕΛ, της Ανόρθωσης, της ΑΕΛ, του Απόλλωνα, της Νέας Σαλαμίνας και της Ομόνοιας 29ης Μαΐου και μέσω της επιστολής του έθεσε τις κόκκινες γραμμές, αλλά και τις εισηγήσεις των οπαδών επί του θέματος της κάρτας φιλάθλου.

Όπως ανέφερε, «ομολογουμένως, η υπό συζήτηση νομοθεσία έχει προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων εκ μέρους οργανωμένων φιλάθλων και μη, με αποτέλεσμα την απουσία μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας από τα γήπεδα. Η απουσία διαβούλευσης και η λήψη αποφάσεων χωρίς να ακουστούν προηγουμένως οι απόψεις και οι ανησυχίες των οργανωμένων συνόλων έχει οδηγήσει στην απαρέσκεια μεγάλης μερίδας του φίλαθλου κόσμου και βεβαίως στην θέσπιση νομοθετικών διατάξεων οι οποίες πάσχουν πολλαπλώς και απέχουν κατά πολύ από το δίκαιο και το ορθόν».

Σημείωσε εξάλλου ότι «έχουμε ενώπιον μας μια νομοθεσία η οποία εμπεριέχει ανεφάρμοστες πρόνοιες, άρθρα με αντισυνταγματικά δυσανάλογες ποινές και εξουσίες και ρόλους σε άτομα που χρήζουν επανεξέτασης. Περαιτέρω δημιουργήθηκε ένα νομοσχέδιο χωρίς να υπάρχουν οι υποδομές για να μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή. Ως εκ τούτου, ευελπιστούμε ότι ακόμα και σε αυτό το στάδιο οι απόψεις των οργανωμένων συνόλων θα εισακουστούν από την πολιτεία και θα εξευρεθούν οι προσήκουσες λύσεις».

Ενόψει τούτου, σημείωσε επίσης πως «χαιρετίζουμε τη πρόταση του κ. Κωστή Ευσταθίου με κάποιες επιφυλάξεις και ευχαριστούμε όλους όσους συνέβαλαν για να πραγματοποιηθεί η σημερινή συνάντηση, την οποία ζητούσαμε εδώ και τέσσερα χρόνια. Αναφορικά με την επιφύλαξη μας σε σχέση με την πρόταση νόμου του κ. Ευσταθίου, είμαστε της άποψης ότι ο ΚΟΑ δεν πρέπει να τηρεί το κεντρικό μητρώο κατόχων κάρτας φιλάθλου mκαι κατόχων κάρτας μέλους ομάδας ενόψει και των ανησυχιών που εκφράσαμε και στο παρελθόν και που δυστυχώς επαληθεύτηκαν πρόσφατα με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων. Αποτελεί μάλιστα αμφίβολο αν οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ διατηρεί αντίστοιχο μητρώο. Η θέση μας είναι ότι τα Σωματεία μπορούν να επιτελέσουν αυτό τον ρόλο, γεγονός το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θα εμποδίζει την Αστυνομία να εξασφαλίζει όσα στοιχεία χρειάζεται προς το σκοπό αποτελεσματικής διερεύνησης ποινικών αδικημάτων».

Υπέδειξε εξάλλου ότι «ερχόμενοι στην πρόταση νόμου, ο τροποποιητικός νόμος εδράζεται πάνω σε τρείς βασικούς άξονες, οι οποίοι είναι οι ακόλουθοι: α) αποκέντρωση της διαδικασίας αίτησης και έκδοσης κάρτας φιλάθλου και κάρτας μέλους ομάδας

β) διαγραφή διατάξεων, οι οποίες θεσπίζουν ποινικά αδικήματα, αφενός προς το σκοπό απλοποίησης και εναρμόνισης με τον ποινικό κώδικα και αφετέρου δια την απάλειψη δυσανάλογων ποινών και προβληματικών διαδικασιών και

γ) αποσαφήνιση εννοιών που περιλαμβάνονται στο βασικό νόμο.

Λαμβάνοντας αυτά υπόψη, τόνισε ο κ. Διονυσίου, «θεωρούμε ότι το περιεχόμενο του τροποποιητικού νόμου ως προς την παραχώρηση δυνατότητας σε σωματεία ή αθλητικές εταιρείες, οι οποίες το επιθυμούν, να εκδίδουν κάρτα μέλους ομάδας κινείται προς την σωστή κατεύθυνση, αφού η εν λόγω ρύθμιση βρίσκεται σύμφωνη με καλά εδραιωμένες ανησυχίες των οπαδών. Η ρύθμιση αυτή ωστόσο δεν αναιρεί κατ’ ουδένα λόγο την βασική μας αξίωση, δηλαδή ότι ο ΚΟΑ δεν πρέπει να τηρεί το κεντρικό μητρώο κατόχων κάρτας φιλάθλου και κατόχων κάρτας μέλους ομάδας».

Ανέφερε ακόμα ότι «περαιτέρω, συμφωνούμε με την διαγραφή συγκεκριμένων διατάξεων του βασικού νόμου οι οποίες προνοούν ποινή φυλάκισης. Ως προς τούτο, αποτελεί θέση μας ότι ο υφιστάμενος ποινικός κώδικας παρέχει τα εργαλεία τα οποία είναι ικανά να διασφαλίσουν την δυνατότητα της πολιτείας να αποτρέπει ποινικά κολάσιμες πράξεις, όπως για παράδειγμα την πλαστογραφία. Περαιτέρω, η τροποποίηση συγκεκριμένων διατάξεων, όπως για παράδειγμα η τροποποίηση των άρθρων 69 και 73Γ του βασικού νόμου αποτρέπει πιθανές καταχρήσεις από τις αρμόδιες αρχές. Για παράδειγμα, το Άρθρο 69 παρέχει τη δυνατότητα στην Αστυνομία να απαγορεύσει την είσοδο σε αθλητικούς χώρους, χωρίς αυτή η δυνατότητα να ελέγχεται ή ακόμα και να εγκρίνεται προηγουμένως από τα Δικαστήρια, ως θα αναμενόταν σε ένα κράτος δικαίου. Παράλληλα, το Άρθρο 73Γ παρέχει τη δυνατότητα στον υπεύθυνο ασφαλείας του γηπέδου την απαγόρευση εισόδου σε οποιοδήποτε πρόσωπο για το οποίο υπάρχουν υποψίες ή εύλογη απορία ότι μετείχε σε πράξεις η ενέργειες που συνιστούν αδίκημα, χωρίς να παρέχεται περαιτέρω καθοδήγηση για τις προϋποθέσεις άσκησης της εν λόγω εξουσίας, αφήνοντας το φίλαθλο κοινό στη κρίση του εν λόγω ατόμου».

Σημείωσε επίσης πως «παράλληλα, η τροποποίηση διατάξεων οι οποίες επιβάλλουν ποινή φυλάκισης είναι σύμφωνη με την συνταγματική επιταγή η οποία επιτάσσει όπως οι προβλεπόμενες ποινές να είναι ανάλογες προς τη βαρύτητα του εκάστοτε αδικήματος. Εν προκειμένω, χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα άρθρα 28, 56 και 58Α του βασικού νόμου».

Καταληκτικά, σημείωσε ότι «συμφωνούμε με την τροποποίηση των ερμηνευτικών διατάξεων του βασικού νόμου και ειδικότερα τον όρων “αμέσως γειτνιάζουσα περιοχή” και “επικίνδυνος οπαδός” αφού κάτι τέτοιο θα επιτρέψει την αποφυγή καταχρήσεων εκ μέρους των αρμόδιων αρχών».