Oι περιπτώσεις των τριών ποδοσφαιριστών της Ανόρθωσης στην πιο πάνω φωτογραφία είναι άκρως... διδακτικές και μας μαθαίνουν να μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα για την επιτυχία των μεταγραφών μόνο από το βιογραφικό τους, αλλά να κάνουμε υπομονή.

Ειδικότερα, οι περιπτώσεις Γουαρίς και Νινγκά αποδεικνύουν πως το καλό βιογραφικό και η προϋπηρεσία σε ποδόσφαιρο ψηλού επιπέδου... δεν εγγυάται επιτυχίες, αντιθέτως ο Εμπραλίτζε επιβεβαιώνει πως από εκεί που δεν το περιμένεις μπορεί ένας σχετικά άσημος παίκτης (σ.σ. αποκτήθηκε από τη Δόξα) να σε εκπλήξει ευχάριστα.

Εντάξει, δεν έκανε και κάτι σπουδαίο ο Γεωργιανός, όμως από όσους αποκτήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι επί Λάρκου, ενδεχομένως να έδειξε τα καλύτερα στοιχεία. Οι τραυματισμοί του δεν του επέτρεψαν να καθιερωθεί, μέτρησε ελάχιστες συμμετοχές (πέντε τον πρώτο ενάμιση μήνα της σεζόν κι άλλες τόσες τον πρώτο μήνα του έτους), όμως σε αυτές «κέρδισε» περισσότερο τον κόσμο, εν συγκρίσει με τις υπόλοιπες μεταγραφές γενικότερα αλλά και ειδικότερα με άλλους παίκτες της θέσης του, όπως οι Φερέιρα, Γουαρίς και Νινγκά.

Oι δύο τελευταίοι, πάντως, είχαν θεωρηθεί... μεταγραφικές επιτυχίες για την Ανόρθωση. Ο Γκανέζος προερχόταν από τέσσερις σερί σεζόν στη γαλλική Ligue 1 ενώ προηγουμένως είχε παίξει μεταξύ άλλων σε Σπαρτάκ Μόσχας, Τραμπζονσπόρ και Πόρτο. Όσο για τον Νινγκά, αγωνιζόταν στη Ligue 1 από το 2015 (Μονπελιέ, Καέν, Ανζέ) εξαιρουμένης της σεζόν 2020/21, όταν πήγε δανεικός στην τουρκική Σίβασπορ η οποία μάλιστα εξασφάλισε εκείνη την περίοδο ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Αμφότεροι οι Αφρικανοί απογοήτευσαν κι ετοιμάζονται να διαβούν την πόρτα της εξόδου ενώ ο Εμπραλίτζε είναι μία από τις ελάχιστες μεταγραφές του Λάρκου (θυμίζουμε πως νωρίτερα τον ήθελε ο Κετσπάγια) που έχουν ελπίδες να «επιβιώσουν»...