Δεν παίρνουμε... θέση ως προς τα ποια προσέγγιση θεωρούμε ορθότερη. Δεν υπάρχει καν ορθό και λάθος επί τούτου. Απλώς επισημαίνουμε την τεράστια διαφορά στη φιλοσοφία των Μπεργκ-Λένον, η οποία σαφώς και ήταν γνωστή όμως αποτυπώθηκε με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο στο ντέρμπι με την ΑΕΛ και ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο.

Με το σκορ του πρώτου αγώνα στο 1-1 και με το 0-0 να δίνει την πρόκριση στο τριφύλλι, η Ομόνοια του Μπεργκ θα εστίαζε στο να προσέχει τα νώτα της, δίνοντας χώρο στον αντίπαλο.

Εντελώς άλλη... κουβέντα η Ομόνοια του Λένον, η οποία έστω και έχοντας υπέρ της σκορ, μπήκε με το... μαχαίρι στα δόντια. Επιθετικό, κυριαρχικό ποδόσφαιρο, με σκοπό να «καθαρίσει» την πρόκριση (ασχέτως αν αυτό δεν έγινε εφικτό λόγω αστοχίας, δεν είναι αυτή η ουσία) και να μην το πάρει... λάου-λάου.

Αυτό είναι κάτι που ο Μπεργκ δεν θα 'κανε ποτέ. Κάτι που δεν σημαίνει απαραιτήτως πως είναι κακό (άλλωστε με αυτό το... στιλ πέτυχε τις μεγάλες επιτυχίες στο τριφύλλι). Όμως είναι αδιαμφισβήτητο πως η Ομόνοια του Λένον είναι -πολύ- πιο... ελκυστική στο μάτι!