Χαίρομαι γιατί η επαγγελματική μου ενασχόληση με την αθλητική δημοσιογραφία έχει λήξει τα τελευταία δύο χρόνια. Τώρα κάθομαι, σχολιάζω ελεύθερα, περιμένοντας πότε θα έρθει η ώρα της κανονικής μου σύνταξης (63), ώστε να μπορέσω να βάλω λεφτά στην τσέπη. Μου είπαν πολλοί γιατί δεν πήγα στην επιτροπή για να πάρω σύνταξη ανικανότητας και περιμένω την κανονική σύνταξη. Έτσι έμαθαν όλοι, να παρακαλούν να τους δώσουν. Εγώ δεν παρακαλώ κανένα, για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα…

Χαίρομαι λοιπόν που έφυγα γιατί με κούρασαν να γράφω για αυτό το σχεδόν σάπιο σύστημα και να μην ακούει κανείς. Και τι δεν έγραψα... Για τις οικονομικές ατασθαλίες και τα χρέη των σωματείων; Κι όμως όλοι περνούσαν πανηγυρικά τα κριτήρια της UEFA (καλημέρα στην ειδική επιτροπή). Ύστερα έφθασαν στην Κύπρο οι επενδυτές για να ρίξουν τα εκατομμύριά τους στο ποδόσφαιρό μας ώστε να τα πολλαπλασιάσουν! Πώς, όμως, δεν μας είπε κανείς. Ούτε οι επιτροπές προστασίας του αθλητισμού, ούτε η ομοσπονδία, ούτε κανείς άλλος. Από τη στιγμή που τα υπόλοιπα σωματεία έχουν τόσα χρέη και λειτουργούν, γιατί να μην ρίξουν χρήμα και οι επενδυτές; Στο κάτω -κάτω το πρωτάθλημά μας τώρα έγινε πιο ανταγωνιστικό και τα ντέρμπι, ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά, έχουν αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό!

Στην Ιταλία, για τα οικονομικά η Γιουβέντους τιμωρήθηκε με -15 βαθμούς και οι παράγοντές της εκδιώχθηκαν από τον χώρο του ποδοσφαίρου για μεγάλα διαστήματα! 

Έφυγα φίλοι μου, έφυγα και το απολαμβάνω, γιατί το σχεδόν σάπιο σύστημα, ζει και βασιλεύει…