Πλάνο ακαδημιών και πρώτης ομάδας. Το πολυβασανισμένο κυπριακό ποδόσφαιρο, το οποίο διαχρονικά υποφέρει από τη μετριότητα των αποφάσεών του, οι οποίες παίρνονται από συμπολίτες μας, πάσχει και από την καπήλευση των λέξεων που ανέφερα στην αρχή.

Αγαπητέ παράγοντα Χ θα ρωτήσεις:«Εμείς δεν θα έχουμε καλές ακαδημίες»; Και απαντάω όχι, δεν θα έχεις. Ναι μεν δίνεις δουλειά σε νέους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στην αθλητική βιομηχανία του τόπου, όμως εάν δεν είσαι ικανός μέσω των αποφάσεων και των πρακτικών που ακολουθείς να εκπληρώσεις τα όνειρα ακόμη πιο νέων ανθρώπων (παιδιών), στους οποίους δημιουργείς προσδοκίες, δίνοντας κούφιες υποσχέσεις, τότε μην βάζεις πλάνα. Γιατί θα είναι ψεύτικα και απλά θα θες 11 ξένους να σου κάνουν τη δουλειά. Αυτή η δουλειά, βέβαια, θα είναι σαν αυτήν του φούρνου μικροκυμάτων (γρήγορη αλλά αφαιρεί όλα τα θετικά που έχει το φρεσκοφουρνισμένο φαγητό).

Η εισαγωγή μου έγινε για να σημειώσω την ορθότητα με την οποία η Ομόνοια επέλεξε τον νέο της προπονητή (αν και διαφωνώ με την αλλαγή). Στις προϋποθέσεις που έθεσε ήταν η αξιοποίηση του πλάνου των ακαδημιών, με τους προκάτοχους του Φερέρα να περνάνε από τα λόγια στις πράξεις. Θετικά και τα πρώτα δείγματα του κύριου Μουνιόθ σ΄ αυτό το κομμάτι και θα το γράψω ξεκάθαρα, μαζί με τον Χρυσοστόμου πρέπει να δώσει σοβαρά αγωνιστικά λεπτά και στον Παρούτη. Επίσης, θα αγγίξω ενοχλητικά στην πλάτη τον ΑΠΟΕΛ και θα του πω: «τι προγραμματισμό έκανες το καλοκαίρι που δεν είχε μέσα το ένα από τα δύο σου κορυφαία ταλέντα»;

Καταληκτικά, η δημοσιογραφική κοινότητα έχει την ευθύνη της σε αυτό. Γιατί η αποσιοποίηση του γεγονότος της χαρακτηριστικής ξενομανίας βοηθά μόνο τους λάτρεις της στασιμότητας. Όλες οι προσλήψεις προπονητών πρέπει να διέπονται από αυτό το βασικότατο φίλτρο, γιατί απλά είμαστε στο 2022 και οι γονείς έχουν αφυπνιστεί, στέλνοντας τα παιδιά τους στο εξωτερικό, το οποίο έχει κάτι να τους προσφέρει στο τέλος της μέρας.