Θυμάστε που μόλις εφαρμόστηκε η κάρτα φιλάθλου, το καλοκαίρι του 2018, επιχειρήθηκε από παράγοντες του ποδοσφαίρου καθώς και πολιτικούς αξιωματούχους η αποδόμηση του μέτρου; Με ασυναρτησίες και όχι με επιχειρηματολογία. Συνεχιζόταν το ίδιο βιολί μέχρι πριν από λίγο καιρό. Το πιο αστείο είναι ότι από την αρχή υποστήριζαν ότι η κάρτα «έδιωξε» τους φιλάθλους από τα γήπεδα, λες και ο νόμος αποσκοπούσε στην αύξηση ή τη μείωση των φιλάθλων και όχι στην πάταξη της βίας.

Αλλά, ακόμη κι αυτός ο μύθος, ότι η κάρτα ανάγκασε πολλούς φιλάθλους να κλειστούν στο σπίτι, καταρρίπτεται. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, στη λήξασα σεζόν διατέθηκαν 390.458 εισιτήρια (με δώδεκα ομάδες), ενώ την τελευταία χρονιά που δεν ίσχυε η κάρτα (2017-18) κόπηκαν 414.651 (με 14 ομάδες). Και να φανταστείτε ότι πέρσι υπήρχαν περιορισμοί στην προσέλευση λόγω της πανδημίας.

Τι αποδείχτηκε μέσα από τα τελευταία χρόνια; Ότι από τη στιγμή που η μεγάλη μάζα του κόσμου αποφάσισε να υιοθετήσει το μέτρο, αργά ή γρήγορα θα ακολουθούσαν και οι υπόλοιποι, ακόμη και τα οργανωμένα σύνολα που με τη δύση της περσινής χρονιάς άρχισαν να διαφοροποιούν τη στάση τους. Ότι σε κάθε νέα απόφαση χρειάζεται υπομονή για να διαπιστωθούν τα αποτελέσματά της. Μερικοί δεν ήθελαν να αφήσουν το μέτρο να ωριμάσει. Μόνο μέσα από τον χρόνο θα μπορούσε να γίνει αυτό. Επιπλέον, παρότι η κάρτα δεν μπορεί από μόνη της να πατάξει τη βία, οι περισσότεροι οπαδοί έκριναν εξαρχής ότι το μέτρο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση όσον αφορά τον περιορισμό των έκνομων ενεργειών.

Κι αυτό δείχνει πόσο πολύ ήθελαν οι φίλαθλοι να παταχθούν τα κρούσματα βίας από τα στάδια και ίσως γιατί οι τελευταίοι έφευγαν από τα γήπεδα λόγω των επεισοδίων (αυτό υποστήριζαν διάφορες έρευνες πριν την κάρτα). Καταρρίφθηκε, επίσης, η προπαγάνδα που επιχειρείτο από μερικούς οι οποίοι απομόνωναν μόνο κάποια παιχνίδια για να εκφράζουν τις θέσεις τους. Με την εφαρμογή, λοιπόν, του μέτρου τα επικίνδυνα περιστατικά βίας μειώθηκαν σε μεγάλο βαθμό, ενώ την ίδια ώρα οι φίλαθλοι επιστρέφουν στο γήπεδο...