Από ποιους αποτελείται, άραγε, το διοικητικό συμβούλιο της ΚΟΠ ή η Εκτελεστική Επιτροπή; Μήπως από εξωγήινους που αποφάσισαν να εγκατασταθούν στο νησί μας και να κυβερνήσουν το κυπριακό ποδόσφαιρο; Είναι από τα ίδια τα σωματεία. Από τους εκπροσώπους τους.

Από τους παράγοντές τους. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που οδηγούν για χρόνια το τρύπιο καράβι που λέγεται κυπριακό ποδόσφαιρο. Το οποίο έμπαζε για χρόνια νερά, όλοι βλέπαμε ότι βουλιάζει, τα γράφαμε, φωνάζαμε, αλλά αυτοί που το κυβερνούσαν (οι ίδιοι οι σύλλογοι δηλαδή) ή οι περισσότεροι καλύτερα, έβλεπαν πώς να σώσουν το τομάρι τους. Όχι ότι βουλιάζει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Μόνο οι ίδιοι να σωθούν και κανένας άλλος.

Η ΚΟΠ αποτελείται από τα ίδια τα σωματεία. Πότε λοιπόν ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για το σάπιο σύστημα της διαιτησίας; Πότε προβληματίστηκαν πραγματικά για τον ανεπαρκή αριθμό των Κύπριων διαιτητών και το χαμηλό επίπεδο; Για τη στασιμότητα; Γιατί δεν προσπάθησαν εδώ και χρόνια να ανοικοδομήσουν την κυπριακή διαιτησία; Αυτοί αποφάσιζαν.

Κάθε χρόνο διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τη διαιτησία (κατά που συμφέρει, βέβαια), αλλά ποτέ δεν προβληματίστηκαν στον βαθμό που έπρεπε. Ποτέ δεν ήταν ενωμένοι. Δημιουργήθηκε μια κατάσταση ευνοιοκρατίας στην οποία υπερίσχυαν και επιβίωναν οι «βολεμένοι», αυτοί που είχαν γερές πλάτες. Οι διαιτητές ένιωθαν πίεση. Οι τίμιοι ένιωθαν ανυπεράσπιστοι μέσα σε μία ποδοσφαιρική ζούγκλα.

Ε, κάποια στιγμή η γύμνια θα φανερωνόταν. Ακόμη και τώρα που ανέλαβε τα ηνία της διαιτησίας ένας σοβαρός άνθρωπος, ο Μίλοραντ Μάζιτς (να δούμε φυσικά πόσο θα μας αντέξει), είναι δύσκολο να βρει τον δρόμο του το κυπριακό ποδόσφαιρο. Διότι δεν είχε δημιουργηθεί ένα υπόβαθρο για την ανέλιξη νεαρών και ταλαντούχων διαιτητών.

Η κυπριακή διαιτησία ήταν (ή είναι;) μέρος του νοσηρού παραγοντισμού. Της διαπλοκής του κυπριακού ποδοσφαίρου. Τώρα, κύριοι παράγοντες, «απολαμβάνετε» τους καρπούς των πράξεών σας.

Συγχαρητήρια… Και εις ανώτερα…