Σύμφωνα με τα όσα άκουσα και διάβασα, θα πρέπει να είμαι από τους λίγους που συμφώνησαν με την οριστική διακοπή του πρωταθλήματος.

Άλλο βέβαια αν η δική μου άποψη και θέση ξεκάθαρα είχε να κάνει με την υγεία των αθλητών, κι άλλο αν κάποια σωματεία εκμεταλλεύτηκαν την όλη κατάσταση για να μειώσουν τα έξοδα της χρονιάς, αλλά και για να αυξήσουν τις ομάδες. Σε άλλη περίπτωση κανένας δεν θα δέχονταν την αύξηση, ούτε και οι συνάδελφοί μου αθλητικογράφοι, οι οποίοι ήταν πολύ ήρεμοι στην κριτική τους...

Συνεχίζοντας, θα τονίσω ότι τάσσομαι ανεπιφύλακτα υπέρ των κυβερνήσεων εκείνων που άμεσα διέκοψαν τα πρωταθλήματα στις χώρες τους (Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο κ.ά.) Το τόνισα πολλές φορές, το επαναλαμβάνω και σήμερα, η υγεία και η επιτυχής αντιμετώπιση μιας πανδημίας είναι πολύ πιο πάνω από το ποδόσφαιρο.

Χάθηκε μια χρόνια. Ε, και τι έγινε; Ξέρω, σήμερα τα πάντα τα μετρούν με τα εκατομμύρια και για κάποια πρωταθλήματα είχε σημασία να ξεκινήσουν οι αγώνες και οι τηλεοπτικές μεταδόσεις. Ελπίζω ότι δεν θα πληρώσουν ακριβά την απόφασή τους για επιστροφή.

Όσον αφορά την UEFA, οφείλω να πω ότι η όλη στάση της στο θέμα του κορωνοϊού προκαλούσε σύγχυση αντί να είναι βοηθητική για το ποδόσφαιρο. Μάλιστα, σε κάποια στιγμή ακούστηκαν και απειλές από την ευρωπαϊκή συνομοσπονδία για χώρες που θα διέκοπταν τα πρωταθλήματά τους. Στο τέλος, αφού κατάλαβαν το λάθος τους, άφησαν τις χώρες να πράξουν όπως νομίζει η κάθε μία καλύτερα...