Τα πυρά του κατά της European Super League εξαπέλυσε ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίνγκε, ο οποίος κατακεραύνωσε το πρότζεκτ που οραματίζονται Ρεάλ και Μπαρτσελόνα.

Επίθεση κατά του πρότζεκτ της European Super League εξαπέλυσε ο πρώην πρόεδρος της Μπάγερν, Καρλ Χάιντς Ρουμενίνγκε, ο οποίος σε δηλώσεις στην «Gazzetta Dello Sport» κατακεραύνωσε για ακόμα μια φορά των όραμα των αποστατών της Ευρώπης.

«Η ήττα της ευρωπαϊκής Super League βρίσκεται στα γεγονότα, στην άρνηση της Ευρώπης στο πρότζεκτ. Το μόνο που λείπει είναι η νομική επιβεβαίωση. Ήμουν ανήσυχος το βράδυ που ανακοίνωσαν την ευρωπαϊκή Super League. Ήταν δώδεκα, μάταια είχαν προσπαθήσει να πείσουν εμάς και άλλους, ήταν στα πρόθυρα να χωρίσουν. Σκέφτηκα: "Κι αν κάνουν πραγματικά την επανάσταση; Θα ήταν χάος". Σε δύο μέρες έσκασε η φούσκα. Ήμουν στο γήπεδο για την Μπάγερν και ο (σ.σ. πρόεδρος της UEFA) Αλεκσάντερ Τσέφεριν μου έστελνε μηνύματα κάθε πέντε λεπτά για να μου πει: Τσέλσι, Λίβερπουλ, Σίτι αποσύρθηκαν... Τελείωσε».

Η λέξη Super τα λέει όλα: θέλει να είναι ανώτερη από τα πάντα. Από το πρωτάθλημα, το Champions League, στο ποδόσφαιρο. Όσο για τη Μπάγερν; Δεν ήρθαν σε μένα εκείνη την ώρα, αλλά δοκίμασαν τον Όλιβερ Καν, τον ορισθέντα διάδοχό μου. Εγώ, ο Ούλι Χένες και ο πρόεδρος Χάινερ είπαμε: "Ποτέ μαζί μας! Θέλουμε να κερδίζουμε, αλλά με κανόνες. Το σκέφτηκε και η Παρί Σεν Ζερμέν».

Όσο για τον πρώην πρόεδρο της Γιουβέντους και ένθερμο υποστηρικτή της European Super League, Αντρέα Ανιέλι, δήλωσε:

«Δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω με τον Αντρέα από την Κυριακή που αποσύνδεσε το κινητό του. Υπήρχαν φήμες ότι δεν ερχόταν στο Μοντρέ και δεν ανταποκρινόταν. Δεν νομίζω ότι είχε το θάρρος να πει αυτό που έκανε. Καταλαβαίνω ότι ο κορωνοϊός ανάγκασε τους συλλόγους να επιταχύνουν, κάποιος ήθελε φρέσκα χρήματα, αλλά αυτή η παρουσίαση δεν ήταν επαγγελματική.

Δεν τον καταλαβαίνω και λυπάμαι σαν άνθρωπος. Ήταν πρόεδρος της ECA, ήταν στην εκτελεστική επιτροπή της UEFA, ήταν πρόεδρος μιας Γιουβέντους ανάμεσα στους πέντε κορυφαίους συλλόγους στον κόσμο. Έχασε τα πάντα. Ακόμα και την εικόνα του. Τα πήγαμε καλά, αλλά, όταν του είπα ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο οικονομία, δεν σκέφτηκε όπως εγώ. Τώρα απομένει μόνο η παρουσία δύο ισπανικών συλλόγων στην ευρωπαϊκή Super League. Η Γιουβέντους είναι εκτός, τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται. Ίσως θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει καλύτερα τον Φλορεντίνο (Πέρεθ), έχει πάνω απ' όλα οικονομικό όραμα» κατέληξε.

Ούτως ή άλλως για τον Ρουμενίνγκε η ESL δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα πρότζεκτ αποκομμένο από τις ευρωπαϊκές ρίζες που θα καλωσόριζε τους ισχυρούς του κόσμου για ένα διεθνές τουρνουά.

«Το πλάνο A, με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης, ήταν απλώς ένα άλλοθι: στόχος τους είναι να συμπεριλάβουν Άραβες, Αμερικανούς και να διοργανώσουν ένα διεθνές τουρνουά. Χάνονται οι ρίζες. Πρωτοβουλίες αυτού του τύπου έχουν όλες απορριφθεί πολιτιστικά, ποδοσφαιρικά και οικονομικά. Η UEFA προσφέρει το καλύτερο δυνατό τουρνουά, το νέο Champions League των 36 ομάδων θα είναι ακόμα πιο θεαματικό και ανοιχτό.

Είδατε τους πανηγυρισμούς της Κοπεγχάγης για την πρόκριση στους «16»; Ήταν να τερματίσει τελευταία, προκρίθηκε και γι' αυτούς φαινόταν Χριστούγεννα. Να κερδίζουν πάντα οι ίδιοι; Όχι, στο ποδόσφαιρο υπάρχει το αδιανόητο, το συναίσθημα. Όχι τα μαθηματικά. Κανείς στη Γερμανία δεν θα πήγαινε στην ευρωπαϊκή Super League, θα γινόταν επανάσταση οπαδών. Για εμάς η αξία υπερισχύει. Αν είσαι καλός, κερδίζεις. Εκεί αγοράζεις τη θέση σου στη Λίγκα γιατί είσαι πλούσιος και κερδίζεις ακόμα κι αν δεν κερδίσεις.

Δεν είναι για εμάς. Είμαι μεγάλος και έχω δει πολλά: η εικόνα, τα χρήματα και η αλληλεγγύη δεν ήταν ποτέ καλύτερα. Ιδανική ισορροπία. Από τη στιγμή που πρέπει να μοιραστούν τα κέρδη, όλοι θα ήθελαν περισσότερα, είναι αλήθεια, αλλά στο τέλος φτάνουμε σε συμφωνία. Η αλλαγή για χάρη της αλλαγής δεν θα είχε νόημα. Το ποδόσφαιρο πρέπει να προστατεύεται και η πολιτική να βοηθά. Ένα άλλο μοντέλο θα προκαλούσε μόνο ζημιά. Το ποδόσφαιρο είναι ένα κεντρικό φαινόμενο της κοινωνικής ζωής.

Εκατομμύρια άνθρωποι πηγαίνουν στο γήπεδο το Σαββατοκύριακο. Τώρα όμως η πολιτική πρέπει να καταλάβει και κάτι άλλο που με ρώτησε ο Αμερικανός ιδιοκτήτης της Λίβερπουλ: "Γιατί στην Αμερική επενδύω και κερδίζω και εδώ κάθε χρόνο κερδίζω και τα έξοδα αυξάνονται;". Εδώ είναι το πρόβλημα: κερδίζεις, εισπράττεις, αλλά οι μισθοί και οι μεταγραφές αυξάνονται. Πήγα στις Βρυξέλλες για να ζητήσω παρεμβάσεις και πάντα μου απαντούσαν όχι: "Η αγορά πρέπει να είναι ελεύθερη"».

gazzetta.gr