Το τέλος της «ασυλίας» του

ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΓΙΑΞΗΣ

Δημοσιευτηκε:

Το τέλος της «ασυλίας» του

Δεν τίθεται θέμα προπονητή στην Ανόρθωση μετά το… πατατράκ στο φινάλε της σεζόν, που άφησε την ομάδα εκτός Ευρώπης. Ο Τιμούρ Κετσπάγια, παρά τις πολύ έντονες φωνές που υπάρχουν εναντίον του από -όλο και περισσότερους- οπαδούς των κυανολεύκων, λαμβάνει τη στήριξη της διοίκησης και θα συνεχίσει στην ομάδα, η οποία πλέον θα λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο. Με συνεργάτες τον νέο τεχνικό διευθυντή Νεόφυτο Λάρκου και τον νέο διευθυντή τμήματος σκάουτινγκ Σάββα Δαμιανού, ο Γεωργιανός προπονητής θα επιχειρήσει να «στήσει» μια ομάδα καλύτερη από την τωρινή και να επαναφέρει άμεσα την «Κυρία», όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και στους τίτλους.

Αυτό που μπορούμε να πούμε πως αλλάζει, ωστόσο, είναι το ότι ο Κετσπάγια φαίνεται πλέον να… χάνει την «ασυλία» του. Ας μην κρυβόμαστε. Εάν η Ανόρθωση είχε άλλον προπονητή, το πιθανότερο είναι να «πλήρωνε» την παταγώδη αποτυχία κι αυτή τη στιγμή να αποτελούσε ήδη παρελθόν. Είναι κατανοητό, βεβαίως, το γιατί ο Γεωργιανός λαμβάνει διαφορετική μεταχείριση. Παρά τα… κακά του, πρόκειται (κι αυτό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν) για έναν άνθρωπο που έγραψε τις πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία της ομάδας και που πολλοί Ανορθωσιάτες (έστω κι αν έχουν μειωθεί) εξακολουθούν να… πίνουν νερό στο όνομά του. Είναι κάτι ξεχωριστό ο Κετσπάγια για την Ανόρθωση κι αυτή η ιδιαίτερη σχέση των δύο πλευρών ωθεί (δικαιολογημένα) τη διοίκηση να του συμπεριφέρεται διαφορετικά σε σχέση με άλλους προπονητές.

Εντούτοις, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Και η λογική λέει πως μετά το φετινό κάζο, στο οποίο ο προπονητής φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη, ο Τιμούρ δεν θα συνεχίσει να έχει αυτή την «ασυλία» που απολαμβάνει. Εάν στο ξεκίνημα της νέας σεζόν (και ειδικότερα από τη στιγμή που, χωρίς Ευρώπη, θα έχει άπλετο χρόνο για το στήσιμο της νέας Ανόρθωσης) δεν παρουσιάσει μια ομάδα η οποία θα πείθει πως οδεύει προς διακρίσεις, θα είναι πολύ πιο «εύκολο», σε σχέση με φέτος, να τεθεί θέμα προπονητή.

Με άλλα λόγια, ο Κετσπάγια αρχίζει πια να νιώθει πίεση. Ήξερε, μέχρι τώρα, πως και να αποτύχει, η καρέκλα του δεν θα… έτριζε. Το σκηνικό φαίνεται να αλλάζει κι ειδικά από τη στιγμή που όλο και μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου αλλάζει στάση έναντι του προπονητή και οι φωνές σταδιακά… αυξάνονται, στις επόμενες αποτυχίες η διοίκηση ενδέχεται να του συμπεριφερθεί διαφορετικά.