Ανάρτηση ενόψει του κυριακάτικου ντέρμπι απέναντι στον ΑΠΟΕΛ από τους οργανωμένους της ΑΕΛ.

Οι φίλοι της ομάδας της Λεμεσού αναφέρουν ότι από την πρώτη μέρα ίδρυσης της η Α.Ε.Λ είχε να αντιμετωπίσει έναν και μόνο εχθρό και αυτός δεν παύει μέχρι και σήμερα να παραμένει ο ίδιος

Η ανάρτηση της Θύρας 3:

Από την πρώτη μέρα ίδρυσης της η Α.Ε.Λ είχε να αντιμετωπίσει έναν και μόνο εχθρό και αυτός δεν παύει μέχρι και σήμερα να παραμένει ο ίδιος. Κατά καιρούς μπορεί να αλλάζει χρώματα και από πορτοκαλί να γίνεται πράσινος, ανάλογα δηλαδή με το ποιος κομματικός βόθρος κινεί τα νήματα του παρασκηνίου, με την ουσία παρόλα αυτά να παραμένει πάντοτε η ίδια.

Το κατεστημένο της πρωτεύουσας ήταν και θα είναι ο μοναδικός εχθρός της Α.Ε.Λ και της κυπριακής κοινωνίας γενικότερα γιατί διαχρονικά στερεί από τον κόσμο την ισονομία και το δίκαιο. Με δόλιους τρόπους και με την αρωγή των πολιτικών, των δημοσιογράφων, της διαιτησίας και της αστυνομίας προσπαθεί ανέκαθεν να φέρει εις πέρας τους στόχους του.

Η Α.Ε.Λ σε αυτά τα 92 χρόνια ζωής έκανε και θα συνεχίσει να κάνει τίποτε άλλο πέρα από αυτό που του επιβάλλει το ίδιο της το καταστατικό και τα διδάγματα που τις έδωσαν οι συνθήκες μέσα από τις οποίες μεγάλωσε και γιγαντώθηκε. Οι συγκεκριμένες συνθήκες την ανάγκασαν να ανάψει την φλόγα της αντίστασης και να την κρατήσει αναμμένη μέχρι και σήμερα, για να μην αλλοιωθεί και να γίνει σαν τα μούτρα τους. Παρόλα αυτά το πλήρωμα της συγκεκριμένης επιλογής, δηλαδή η επιλογή του να ζήσει ο Σύλλογος εκτός κατεστημένου, ήταν τεράστιο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το μετανιώνουμε.

Μπορούσαμε να αναφερθούμε σε πλειάδες παραδείγματα και να γράψουμε τόμους ολόκληρους για το ποιον του αντιπάλου και την βρώμα που πηγάζει από τα θεμέλια του, ξέρουμε όμως ότι ο κόσμος της Α.Ε.Λ δεν ξεχνά και ούτε συγχωρά. Την Κυριακή η ομάδα μας αντιμετωπίζει έναν από τους μόνιμους εκφραστές του κατεστημένου και η σημασία αυτού του αγώνα προεκτείνετε πέρα από τις τέσσερεις γραμμές του γηπέδου, καθώς οι νίκες επί του συγκεκριμένου αντιπάλου αποτελούν δικαίωση πάνω απ’ όλα για το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό γενικότερα.

Κλείνουμε ραντεβού λοιπόν στις 16:30 στην έξοδο της Παρεκκλησιάς και στις 17:00 αυστηρά αναχωρούμε με κάθε μέσο για την λευκωσία, όπως παλιά με λύσσα και περηφάνεια για αυτά που πρεσβεύουμε. Ό,τι έγινε το προηγούμενο διάστημα έγινε, το αφήνουμε πίσω μας και πάμε να δώσουμε ακόμη μια παράσταση στο πιο σιχαμερό γήπεδο του πλανήτη.

ΥΓ: ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ μαδίτη.