Κάτι φαίνεται να αλλάζει το τελευταίο διάστημα στον αθλητισμό. Πρόσφατα είδαμε να εκφράζεται με έντονο τρόπο η δυσαρέσκεια των αθλητών απέναντι στις κοινωνικές ανισότητες, την απομόνωση και τον ρατσισμό. Ομαδικές προσπάθειες αλλά και ατομικές, που με έξυπνο τρόπο επιχειρήθηκε να περάσουν το μήνυμα ότι συμπεριφορές που προσβάλλουν την ανθρώπινη ύπαρξη δεν περνούν απαρατήρητες, αλλά ούτε και γίνονται ανεκτές.

Για παράδειγμα, την περασμένη Πέμπτη στον αγώνα Άρσεναλ - Σλάβια Πράγας για τα προημιτελικά του Europa League, οι ποδοσφαιριστές της γηπεδούχου γονάτισαν πριν από την έναρξη του αγώνα δείχνοντας την αντίθεσή τους στον ρατσισμό και τον σεβασμό τους στο κίνημα «Black Lives Matter», ενέργεια στην οποία συνηθίζουν να προβαίνουν οι αγγλικές ομάδες πριν από τους αγώνες της Premier League, δείχνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ρατσιστικές συμπεριφορές δεν έχουν θέση στα γήπεδα. Δεν αποτελεί, βέβαια, δικαιολογία ότι οι παίκτες της Σλάβια δεν ακολούθησαν τους «κανονιέρηδες» σε αυτή τη συμβολική κίνηση επειδή υπάρχει σε εξέλιξη έρευνα για ρατσιστική συμπεριφορά συμποδοσφαιριστή τους, αλλά δεν θα σταθούμε εδώ.

Θα δώσουμε έμφαση όμως στο ότι για άλλη μια φορά στο νησί μας τα πράγματα κυλούν με αργούς ρυθμούς, χωρίς να έχει υπάρξει μέχρι στιγμής καμία ουσιαστική αντίδραση ανάλογη αυτών που είδαμε να λαμβάνουν χώρα στο εξωτερικό. Ωραία τα πανό με αντιρατσιστικά συνθήματα και κοινωνικά μηνύματα πριν από την έναρξη αγώνων, όλοι επικροτούμε τέτοιες κινήσεις, ωστόσο φαίνεται πως υπάρχουν άλλες πρωτοβουλίες που μεταφέρουν πιο άμεσα το μήνυμα στο φίλαθλο κοινό αλλά και στους… δράστες.

Ίσως λόγω των περιορισμών και της μη παρουσίας φιλάθλων στα γήπεδα να έχουμε ξεχάσει τα κρούσματα ρατσιστικών συμπεριφορών, που προέρχονταν κυρίως από φιλάθλους και είχαν ως αποδέκτες αθλητές, άλλης καταγωγής, χρώματος ή θρησκείας συνήθως. Ξεχνιούνται όμως η μίμηση της μαϊμούς, το «είσαι ένα κομμάτι κρέας» ή το «αφού έν’ μαύρος, σταματά ο νους του» ή μήπως δεν τα διαβάζουμε στις οπαδικές σελίδες στα ΜΚΔ; Είμαστε σίγουροι ότι οι αθλητές δεν επηρεάζονται από τέτοιες συμπεριφορές, ότι δεν τους καταβάλλουν ψυχολογικά;

Έχουμε δει άλλωστε ποδοσφαιριστές να αντιδρούν αντικρίζοντας και κίτρινη κάρτα παράλληλα. Πώς προστατεύονται, λοιπόν, αυτοί οι αθλητές; Στην Αγγλία και πάλι, κάποια σωματεία της Championship ανακοίνωσαν ότι για μία βδομάδα δεν θα προβούν σε καμία ανάρτηση στα ΜΚΔ ώστε να καταστήσουν σαφή τη μη ανοχή τους σε ρατσιστικά σχόλια που στρέφονται ενάντια σε ποδοσφαιριστές. Η αλήθεια είναι πικρή, είμαστε μακριά ακόμα από το να αποτελεί ο σεβασμός προς τον άλλον, τον διαφορετικό, μέρος της κουλτούρας μας. Γι’ αυτό και οι αθλητές χρειάζονται προστασία από τον οποιονδήποτε που τους προσβάλλει. Ίσως, λοιπόν, είναι η στιγμή για μια πιο συλλογική προσπάθεια και με πιο δραστικούς τρόπους…

Σόνια Παναγιώτου