To βράδυ της ημέρας που έγιναν τα σοβαρά επεισόδια έξω από το «Tάσσος Παπαδόπουλος - Ελευθερία», με πήρε τηλέφωνο ένας φίλος μου γιατρός. Με σκέφτηκε και με θυμήθηκε λόγω των δεκάδων, ίσως και των εκατοντάδων άρθρων, που έγραψα στο παρελθόν για τη βία που μαστίζει τον αθλητισμό μας. Μου είπε να γράψω άλλο ένα, να τα επαναλάβω και πάλι. Γιατρέ μου, όχι, δεν θα το κάνω. Πλέον κουράστηκα να ασχολούμαι με τούτες όλες τις πελλάρες. Σήμερα, αυτό που θα κάνω και θα πω, είναι ότι αν τους αφήσουν, τότε μπορεί και να τους διαλύσουν!

Ναι, φίλοι μου, αν η Αστυνομία οργανωθεί σωστά και την αφήσουν, τότε μπορεί να τους διαλύσει και να σταματήσουν ό,τι κάνουν τα τελευταία 30-40 χρόνια. Τι σημαίνει να τους αφήσουν; Ναι, να μην τους επιτρέπουν να μετακινούνται οργανωμένα, ούτε με λεωφορεία, ούτε με μοτοσυκλέτες, ούτε και με τα ποδήλατα! Δεν πρέπει ούτε να υπάρχουν οικήματα που να συχνάζουν όλοι αυτοί. Την κερκίδα, αν θέλουν και το νιώθουν, μπορούν να την οργανώσουν από το σπίτι τους, όπως έκαναν οι νεαροί τη δική μου εποχή.

Ας τους αφήσουν λοιπόν να κάνουν τη δουλειά τους. Είμαι σίγουρος ότι αν υπάρξουν καλοί αξιωματικοί θα τα καταφέρουν. Φτάνει να μην υπάρξει παρέμβαση από το κόμμα, από το σωματείο, από τα οικογενειακά τζάκια. Προσοχή, έχει μεγάλη σημασία να είναι καλοί οι αξιωματικοί. Αν δεν είναι, τότε βράστε όρυζα. Το μόνο που θα έχουμε είναι ζημιές, τραυματισμούς και στο μέλλον ίσως και θανάτους!