Ήταν συνειδητή η απόφαση της διοίκησης Νίκου Κίρζη να προχωρήσει σε βαθιές τομές όταν ολοκληρώθηκε η περσινή ποδοσφαιρική σεζόν. Σακέτι, Πέδρο, Γιούστε και άλλοι παίκτες στους οποίους οι κυανόλευκοι στηρίχτηκαν για χρόνια αποχώρησαν, ενώ είχαν προηγηθεί άλλοι παικταράδες που «μεγάλωσαν» τον Απόλλωνα με αποτέλεσμα να χαϊδέψει τον τίτλο αρκετές φορές.

Είναι ενδεικτική η σεζόν 2017-18 όταν η ομάδα της Λεμεσού έπαιζε την καλύτερη μπάλα, κάτι που γινόταν παραδεκτό και από τους αντιπάλους. Όμως, στο κρίσιμο παιχνίδι, εκεί που η μπάλα έκαιγε, απέναντι στον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ, παρότι προηγήθηκε με τον Μαγκλίτσα, έχασε και ο τίτλος έγειρε για τα καλά προς Λευκωσία μεριά.

Εν αντιθέσει με φέτος όπου ο Απόλλωνας δεν είχε τόσα «βαριά» ονόματα και που δεν έθελξε με τις εμφανίσεις του αλλά στο κρίσιμο παιχνίδι, αυτό με τον ΑΠΟΕΛ, ήταν τυπικός στο ραντεβού του και αγκάλιασε το πρωτάθλημα. Δεν είχε τα «βαριά» ονόματα, αλλά παίκτες που μάτωναν τη φανέλα σε κάθε ματς. Κάντε ένα refresh στο μυαλό σας και θυμηθείτε τον Κολ, τον Γιοβάνοβιτς και τον Ρομπέρζ. Ακόμη και ο Φιλιώτης όταν έμπαινε αλλαγή τα έδινε όλα. Γυάλιζε το μάτι τους…

Του το χρωστούσε η ιστορία το πρωτάθλημα. Οι θυσίες των περασμένων χρόνων ήταν πολλές. Το όραμα του Νίκου Κίρζη ήταν μεγάλο. Κατακτήσεις κυπέλλων, ευρωπαϊκοί όμιλοι. Έλειπε όμως το κερασάκι…

Ο Απόλλωνας λοιπόν… κατέρριψε την «ποδοσφαιρική λογική» και μέσα σε μία χρονιά στην οποία αποφάσισε να προβεί σε ολικό λίφτινγκ κατάφερε να σηκώσει τον τίτλο. Την «ποδοσφαιρική λογική» που λέει ότι οι ομάδες «χτίζονται» σε βάθος χρόνου, κάτι που ισχύει σε μεγάλο βαθμό.

Μπορεί να μην έπαιξε το σπουδαίο ποδόσφαιρο ο Απόλλωνας κατά τη φετινή χρονιά, όμως είχε απίστευτη ομαδικότητα, φοβερά τρεξίματα, τρομερές (και τις καλύτερες) αλληλοκαλύψεις, πάθος και τσαμπουκά. Ακόμη και αν δεν έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο (το έκανε φυσικά και αυτό σε σειρά αγώνων) προσπαθούσε να παίξει στρωτό και οργανωμένο ποδόσφαιρο. Κι αυτά όλα είχαν την υπογραφή του Αλεξάντερ Τσόρνιγκερ.

Κλείνω με τον Γερμανό προπονητή, ο οποίος εντόπισε πολύ γρήγορα το πρόβλημα της μεγάλης πίεσης που ένιωθε όλο το κυανόλευκο οικοδόμημα εξαιτίας της «ανομβρίας» πολλών χρόνων. Με τις τοποθετήσεις του και τις ενέργειές του επιχείρησε να αντιστρέψει το κλίμα και πιστέψτε με η δουλειά του δεν ήταν εύκολη διότι επιχείρησε να αλλάξει τη νοοτροπία όχι μόνο της ομάδας αλλά ίσως της… μισής Λεμεσού.

«Στο τέλος της σεζόν μπορούν να μας φωνάξουν losers ή ότι θέλουν. Με πληγώνει όταν μας λένε losers», είχε πει πριν από λίγο καιρό. Όχι κύριε Τσόρνιγκερ. Είστε winners… Και σε αυτό έπαιξες μεγάλο ρόλο εσύ και αυτοί που σε εμπιστεύτηκαν. Πλέον στους δρόμους της Λεμεσού, θα σας φωνάζουν winners… Και το αξίζετε 100%!