Το συζήτησα με διάφορους και οι περισσότεροι μου είπαν να το αφήσω γιατί το κυπριακό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από χρήμα, απ' όπου κι αν προέρχεται αυτό. Φτάνει να ενισχύεται το ταμείο για να λειτουργεί η ομάδα και να μην υπάρχουν προβλήματα, τουλάχιστον οικονομικά. Βέβαια, προσωπικά δεν μπορεί παρά να το σκέφτομαι και να μου προκαλεί διάφορα ερωτηματικά αυτό το θέμα με τους επενδυτές.

Μετά την Πάφο, το παράρτημα στη Χλώρακα, τον Άρη και την Ομόνοια, ενδιαφέρον από επενδυτές υπάρχουν για την ΑΕΚ και την Ανόρθωση. Με λίγα λόγια, κρατούν σειρά οι επενδυτές για να ρίξουν το χρήμα τους στο κυπριακό ποδόσφαιρο! Για μένα, όλα αυτά είναι τρελά πράγματα, παράξενα και χωρίς καμία λογική εξήγηση. Στην Κύπρο υπάρχουν 2, 3, άντε 4 μεγάλες ομάδες με χιλιάδες κόσμο, πάνω στις οποίες αξίζει να επενδύσεις, ελπίζοντας ότι η επένδυσή σου θα αποδώσει, αν καταφέρεις να κερδίσεις συνεχόμενη έξοδο στην Ευρώπη και παράλληλα να πουλάς δύο παίκτες τη σεζόν σε ευρωπαϊκές ομάδες.

Όλοι οι άλλοι που ονομάζονται «ξένοι επενδυτές» και βάζουν χρήμα στο ποδόσφαιρο, μου θυμίζουν ψαράδες που ρίχνουν δίχτυα στη Νεκρά Θάλασσα, εκεί δηλαδή που δεν ζουν ψάρια! Τι ακριβώς συμβαίνει, κανείς από όσους ρώτησα δεν μπόρεσε να μου το εξηγήσει με σοβαρότητα. Κάποιοι μου έλεγαν αστεία, για ξέπλυμα, όχι ρούχων, και κάποιοι άλλοι για το στοίχημα. Η ίδια η ΚΟΠ το μελέτησε καμιά φορά, ζήτησε λεπτομέρειες ή δεν βαριέσαι αδελφέ; Να αφήσουμε τα δίχτυα να ψαρεύουν κι ας μην υπάρχει ίχνος ψαριού στη συγκεκριμένη θαλασσα που ονομάζεται κυπριακό ποδόσφαιρο;