Πρόκειται για έναν προπονητή που δεν έφυγε ως αποτυχημένος. Τουλάχιστον για εμάς, η 7η θέση που κατέλαβε η Ομόνοια με το τέλος της κανονικής περιόδου δεν είναι το… τελευταίο πράγμα που θα θυμόμαστε επί εποχής Χένινγκ Μπεργκ. Είναι κάτι… ασυνήθιστο. Nα φεύγει ένας προπονητής και να μην έχεις αποθηκευμένη στο μυαλό σου την αποτυχία.

Αυτό που μένει στο μυαλό μας είναι η αναγέννηση της Ομόνοιας επί ημερών του Νορβηγού προπονητή, η διπλή εκπροσώπηση της ομάδας σε ευρωπαϊκούς ομίλους, το τέλος της ξηρασίας με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, η προώθηση και καθιέρωση των νεαρών ταλέντων στην πρώτη ομάδα, τους οποίους, πλέον, δεν τους λες πιτσιρικάδες, αλλά ώριμους ποδοσφαιριστές.

Επίτευγμα που φέρνει τη σφραγίδα του 52χρονου κόουτς. Ακόμη και τα χρήματα που έβαλε στο ταμείο της η Ομόνοια από την πώληση του Τζιωνή είναι «προϊόν» της δουλειάς που έκανε ο Μπεργκ στις προπονήσεις. Είναι, όμως, και η αναγέννηση κι άλλων παικτών, όπως του Γιάννη Κούσουλου που εξελίχθηκε σε απαραίτητο γρανάζι για την Ομόνοια και που η απουσία του φέτος ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή.

Από τη στιγμή, όμως, που οι ιθύνοντες της Ομόνοιας αποφάσισαν να πορευτούν χωρίς τον Μπεργκ, προφανώς θα γνωρίζουν ότι η σύγκριση του τελευταίου με τον επόμενο κόουτς θα είναι αναπόφευκτη.

Διότι αναφερόμαστε σε έναν προπονητή που άφησε πλούσιο έργο πίσω του, έναν προπονητή που άφησε παρακαταθήκη για τον επόμενο κόουτς. Γι’ αυτό και ο εκλεκτός της διοίκησης δεν θα συγκριθεί με τη θέση που κατέλαβε φέτος η Ομόνοια στο πρωτάθλημα, αλλά με τη συνολική δουλειά του Μπεργκ.