Οι παραδόσεις γίνονται για να σπάνε. Μια από αυτές έλεγε ότι, σε τέσσερις αναμετρήσεις μεταξύ Μίλαν και Ίντερ σε επίπεδο Champions League, οι Ροσονέρι ήταν αήττητοι (δύο νίκες – δύο ισοπαλίες), μετρώντας και δύο προκρίσεις.

Οι Νερατζούρι, όμως, φάνηκαν συνεπείς στο ραντεβού τους με την… ανατροπή της ιστορίας. Χάρη σε ένα ονειρικό ξεκίνημα (2-0 στο 11’!), η Ίντερ νίκησε την τυπικά γηπεδούχο Μίλαν (2-0 και το τελικό σκορ) και έκανε άλμα πρόκρισης στον τελικό της Κωνσταντινούπολης, αν και βεβαίως θα πρέπει πρώτα να σφραγίσει την πρόκριση (πρώτη μετά από 13 χρόνια), στην ρεβάνς με αυτή γηπεδούχο (Τρίτη 16/05, 22:00).

Ο Ραφαέλ Λεάο, ο οποίος φέρεται τις τελευταίες ώρες να συμφώνησε για νέο συμβόλαιο έως το 2028, δεν ξεπέρασε εγκαίρως τον τραυματισμό του και έμεινε εκτός αποστολής των Ροσονέρι, με τον Στέφανο Πιόλι να ξεκινάει με τον Αλέξις Σαλεμάκερς στην μεσοεπιθετική τριάδα πίσω από τον Ολιβιέ Ζιρού.

Χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα απουσιών ο Σιμόνε Ιντσάγκι στους Νερατζούρι, προτίμησε τον Χακάν Τσαλχάνογλου αντί του Μαρσέλο Μπρόζοβιτς στην μεσαία γραμμή, με τον Έντιν Τζέκο (και όχι τον Ρομελού Λουκάκου) ως παρτενέρ του Λαουτάρο Μαρτίνες στην επίθεση.

Ονειρικό ξεκίνημα της Ίντερ, 0-2 στο 11’!

Ο Βόσνιος δικαίωσε τον προπονητή του με το «καλησπέρα», αφού μόλις στο όγδοο λεπτό και ύστερα από κόρνερ του Τσαλχάνογλου (της έτερης «έκπληξης» της ενδεκάδας, δηλαδή), άνοιξε το σκορ από το ύψος του πέναλτι με εξαιρετικό γυριστό.

Ο Τζέκο, σε ηλικία 37 ετών και 54 ημερών, έγινε ο δεύτερος πιο βετεράνος παίκτης που σκοράρει σε ημιτελικό ή τελικό Champions League, όντας πίσω μόνο από τον θρυλικό Ράιαν Γκιγκς, ο οποίος το 2011 τα κατάφερε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στα ημιτελικά με την Σάλκε, σε ηλικία 37 ετών και 148 ημερών.

Το… πάρτι της Ίντερ στο πρώτο ημίχρονο δεν σταμάτησε εκεί, αφού τρία λεπτά αργότερα σημείωσε και δεύτερο γκολ! Ο Χένριχ Μκχιταριάν βρήκε άπλετο χώρο στον άξονα, μπήκε στην περιοχή, ο Σάντρο Τονάλι δεν μπόρεσε να τον σταματήσει και ο Αρμένιος νίκησε με πλασέ τον Μάικ Μανιάν για το 0-2, πριν καν συμπληρωθούν τα πρώτα 15 λεπτά.

Για την ακρίβεια, η Ίντερ χρειάστηκε μόλις 10:16, στο τρίτο πιο γρήγορο 2-0 σε ημιτελικά της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, πίσω μόνο από το 10:15 στο Γιουβέντους – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2-0, το 1999) και στο Άρσεναλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (0-2, το 2009).

Η ομάδα του Ιντσάγκι, με πίεση ψηλά και εξαιρετικά γρήγορο transition, έκανε ό, τι ήθελε κόντρα στους τυπικά γηπεδούχους, οι οποίοι γλίτωσαν από το 0-3 στο 16’, όταν ο «κεραυνός» του Τσαλχάνογλου εκτός περιοχής σταμάτησε στο δοκάρι, με τον Μανιάν να αρνείται στη συνέχεια το (δεύτερο προσωπικό) γκολ στον Μκχιταριάν.

Σαν να μην έφτανε η κυριαρχία των Νερατζούρι, μάλιστα, οι Ροσονέρι έχασαν με τραυματισμό έναν ακόμα από τους πιο δημιουργικούς τους παίκτες, με τον Ισμαέλ Μπενασέρ να δίνει την θέση του στον Ζούνιορ Μεσίας.

Πανηγύρισαν το… μη πέναλτι!

Ο Τζέκο δημιούργησε άλλη μια ευκαιρία, ο Ντάβιντε Καλάμπρια με ακίνδυνο τακουνάκι στην εσωτερική πλευρά των διχτυών έκανε στο 30’ την πρώτη τελική της Μίλαν, οι φίλαθλοι της οποίας… πανηγύρισαν για πρώτη φορά λίγο αργότερα, όχι όμως για γκολ της ομάδας τους, η οποία δέχθηκε δύο γκολ στα πρώτα έντεκα λεπτά ενός αγώνα για πρώτη φορά (!) στην μακρά πορεία της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση.

Ο Ισπανός διαιτητής Χεσούς Χιλ Μανθάνο έδειξε πέναλτι σε πτώση του Λαουτάρο Μαρτίνες για ανατροπή (;) από τον Σιμόν Κιάερ μέσα στην περιοχή αλλά, αφού συμβουλεύτηκε το VAR, πήρε (ορθά) πίσω την απόφασή του, τόσο για το πέναλτι, όσο και για την κίτρινη κάρτα στον Δανό.

Εντελώς ακίνδυνη στο πρώτο μέρος η περυσινή πρωταθλήτρια, η οποία δεν απείλησε ούτε μια φορά την εστία του Αντρέ Ονάνα, με την Ίντερ να κρατάει με άνεση το προβάδισμα και να κάνει συντήρηση δυνάμεων στα τελευταία λεπτά μέχρι την ανάπαυλα.

Δοκάρι ο Τονάλι, αλλά μέχρι... εκεί η Μίλαν

Η πρώτη «σοβαρή» ευκαιρία για την Μίλαν ήρθε στο 49’ σε πλασέ άουτ του Μπραΐμ Ντίαθ από το ύψος της μεγάλης περιοχής, με τον Ζούνιορ Μεσίας να χάνει μια ακόμα πιο καθαρή ευκαιρία δύο λεπτά αργότερα, με τους τυπικά γηπεδούχους να δείχνουν, επιτέλους, σημάδια αντίδρασης.

Η Ίντερ έδειχνε λίγο… χαμένη στα πρώτα λεπτά, αλλά ήταν αυτή που πλησίασε πιο κοντά στο γκολ, όταν στο 53’ ο Τζέκο έμεινε μόνος του προ του Μενιάν, ο οποίος με το πόδι αποσόβησε το σχεδόν βέβαιο 0-3.

Στο τελευταίο ημίωρο, ο Πιόλι υποχρεώθηκε να κάνει και δεύτερη αναγκαστική αλλαγή λόγω ενοχλήσεων του Κιάερ, ρίχνοντας στο παιχνίδι και τον… ξεχασμένο Ντιβόκ Οριγκί, ποντάροντας ίσως στη μαγεία της επικής ανατροπής της Λίβερπουλ επί της Μπαρτσελόνα προ τετραετίας, με τον ίδιο σε πρωταγωνιστικό ρόλο (δύο γκολ). Βλέποντας την άνοδο της Μίλαν, ο Ιντσάγκι επέλεξε να… θυσιάσει την Μκχιταριάν, βάζοντας στην θέση του τον Μπρόζοβιτς.

Οι Ροσονέρι είχαν ξεκάθαρα πάρει τα… πάνω τους και άγγιξαν το γκολ του 1-2 στο 63’, όταν ο Τονάλι έπιασε το σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής, με την μπάλα να σταματάει στο δοκάρι της εστίας του Ονάνα, ο οποίος απλώς παρακολουθούσε την πορεία της μπάλας.

Στέφαν Ντε Φράι και Λουκάκου για αλλαγή παράταξης στην άμυνα και φρεσκάδα στην επίθεση των φιλοξενούμενων αντίστοιχα και, λίγο αργότερα, Ρομπέρτο Γκαλιαρντίνι και Χοακίν Κορέα και επιπλέον, πολύτιμο σε αυτό το σημείο της σεζόν, φρεσκάρισμα.

Ο Νικολό Μπαρέλα βρήκε ιδανικά μέσα στην περιοχή τον Γκαλιαρντίνι, αλλά αυτός καθυστέρησε όταν τα είχε όλα με το μέρος του για να απειλήσει τον Μενιάν για το 0-3, με την Ίντερ να δίνει μεγαλύτερη αίσθηση κινδύνου από την Μίλαν, η οποία προσπάθησε ανεπιτυχώς μέχρι το τέλος να περιορίσει την έκταση της ήττας, ενόψει μιας ρεβάνς που φαντάζει… βουνό. Αν παίξει ο Λεάο, βεβαίως, μην αποκλείσετε τίποτα...

Μίλαν (Στέφανο Πιόλι): Μενιάν – Καλάμπρια (82’ Καλούλου), Κιάερ (59’ λ. τρ. Τιό), Τομόρι, Ερναντές – Τονάλι, Κρούνιτς – Σαλεμάκερς (59’ Οριγκί), Μπενασέρ (18’ λ. τρ. Ζούνιορ Μεσίας), Μπραΐμ Ντίαθ (82’ Πομπέγκα) – Ζιρού.

Ίντερ (Σιμόνε Ιντσάγκι): Ονάνα – Νταρμιάν, Ατσέρμπι, Μπαστόνι – Ντάμφρις, Μπαρέλα, Τσαλχάνογλου (78’ Γκαλιαρντίνι), Μκχιταριάν (62’ Μπρόζοβιτς), Ντιμάρκο (70’ Ντε Φράι) – Μαρτίνες (78’ Κορέα), Τζέκο (70’ Λουκάκου).

gazzetta.gr