Με ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και ευφορίας αποχώρησαν από το γήπεδο οι φίλαθλοι της Ομόνοιας, ενώ το ίδιο συναίσθημα διακατείχε και τους υπόλοιπους που είδαν τον επαναληπτικό με την ΑΕΛ από την τηλεόραση.

Μπορεί να μην ήρθε η νίκη, όμως από την στιγμή που επιτεύχθηκε η πρόκριση με το άγονο 0-0, αυτό αυτόματα ικανοποίησε μιας και ελπίζει βάσιμα σε ευρωπαϊκό εισιτήριο. Στο κρίσιμο ραντεβού η Ομόνοια μπορεί να πέρασε στις... λεπτομέρειες, αλλά αυτό έγινε γιατί δεν φρόντισε να σκοράρει στις πολλές ευκαιρίες που βρήκε.

Όμως, άρεσε η... έκδοση Νιλ Λένον. Ήταν μόλις το δεύτερο παιχνίδι για τον Βορειοϊρλανδό στον πάγκο στο οποίο διακυβεύονταν πολλά. Το πρώτο ήταν στο Τσίρειο αλλά τότε είχε πιο λίγες μέρες να δουλέψει. Είχαν μπει όμως οι βάσεις.

Στον αγωνιστικό χώρο του ΓΣΠ, ωστόσο, έπειτα από έναν μήνα δουλειάς, η Ομόνοια έστειλε ένα μήνυμα με τη συνολική της παρουσία. Ότι με τέτοια εικόνα μπορεί στο τέλος να «σώσει» τη χρονιά. Φτάνει να γίνει αποτελεσματική και να είναι λιγότερο άτυχη. Και ο Λένον είχε αρκετή συνεισφορά. Κατέβασε ένα σύνολο που είχε μπόλικη ενέργεια και οι παίκτες ήταν διψασμένοι και προσηλωμένοι στον στόχο. Μπορεί να έλειψε το γκολ, μιας και έφτιαξε μία ντουζίνα σχεδόν μεγάλες ευκαιρίες, όμως αυτή την... έκδοση είχαν καιρό να τη δουν οι φίλοι της ομάδας.

Το θετικό είναι ότι δεν πλήρωσε αυτή την αστοχία και την γκίνια. Γιατί στο φινάλε έχασε και ο αντίπαλος ευκαιρίες. Άλλωστε, δεν έπαιζε μόνη της. Όπως και να έχουν τα πράγματα, με την όλη της παρουσία φανέρωσε πως υπάρχουν αρκετές δυνατότητες και ότι φέτος οι παίκτες στο πρωτάθλημα αδίκησαν τον εαυτό τους.

Ο κόσμος, που ήταν και πάλι παρών και έβαλε το λιθαράκι του (ξεπέρασε τις 10.000), είδε την προσπάθεια που έγινε και χάρηκε αρκετά την πρόκριση. Ήταν κάτι που το χρειαζόταν μετά τα φετινά... χαστούκια.

Άλλος... Μπασιρού

Στο παιχνίδι της Τετάρτης οι πλείστοι παίκτες πήραν θετικό βαθμό. Αυτός που έκλεψε, για πολλούς, την παράσταση ήταν ο Μπασιρού. Ο μέσος από τις Κομόρες είχε ολοκληρωτική εμφάνιση. Ήταν παντού και ήταν από τους λόγους που για μεγάλο διάστημα η Ομόνοια κέρδισε τη μάχη του κέντρου. Ήταν πάρα πολύ καλός, βοηθούμενος και από τον Ντίσκερουντ, ενώ μετά από καιρό πολύ καλή παρουσία είχε ο Λοΐζος Λοΐζου που χρειαζόταν ένα «ντοπάρισμα». Ο Γιούστε είχε αρχοντική εμφάνιση στα μετόπισθεν, ενώ ο Λέτσιακς θύμισε κάτι από τα... παλιά. Φυσικά, κλειδί για την πρόκριση ήταν και ο Φαμπιάνο ο οποίος εκεί που χρειάστηκε, και δεν ήταν πολλές οι φορές, δήλωσε παρών.