Εμείς βέβαια δεν χαράσσουμε πολιτικές των ομάδων, όμως επειδή το πράγμα άρχισε εδώ και χρόνια να ξεφεύγει με τα εμπάργκο διαφόρων διοικήσεων σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους, θα πούμε την άποψή μας για να βοηθήσουμε από τη μία να απεγκλωβιστούμε από νοοτροπίες που δεν πρέπει να έχουν θέση στην κυπριακή κοινωνία και από την άλλη να υπάρξει ωριμότερος και πιο υπεύθυνος τρόπος επίλυσης των διαφόρων προβλημάτων.

Λοιπόν, η κάθε διοίκηση ομάδας που θεωρεί ότι ένα μέσο ενημέρωσης μεροληπτεί εις βάρος της πιστεύουμε ότι είναι ορθότερο όχι μόνο να δημοσιοποιεί τη θέση της, αλλά να αποδεικνύει με επιχειρήματα πώς και γιατί το συγκεκριμένο Μέσο (να το ονοματίζει δημόσια με λίγα λόγια) δεν ενήργησε αντικειμενικά.

Το παράδειγμα ή τα παραδείγματα που θα παραθέσει το σωματείο θα συμβάλουν στην ποιότητα του δημόσιου λόγου καθώς και στην άσκηση κριτικής και από τη μία και από την άλλη πλευρά. Με αυτόν τον τρόπο ο πολίτης θα αποκτήσει σφαιρική εικόνα και θα κρίνει ορθότερα.

Επιπλέον, αν η ομάδα πείσει για τα επιχειρήματά της, ότι δηλαδή συγκεκριμένο Μέσο μεροληπτεί εις βάρος της, τότε όχι μόνο θα αποδείξει ότι έχει δίκιο και θα γίνει πιστευτή στο σύνολο του κόσμου, αλλά θα φέρει και προ των ευθυνών του τόσο το ίδιο το Μέσο όσο και τα υπόλοιπα που έχουν υποχρέωση να ενεργούν αμερόληπτα.

Ακόμη και αν τα σωματεία αποδείξουν ότι έχουν δίκιο για τις θέσεις τους, πρέπει να αντιληφθούν ότι τα εμπάργκο είναι λογοκρισία και είναι ανεπίτρεπτα σε μια δημοκρατία. Τέτοιες τακτικές δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, δεν αντιμετωπίζουν με κανέναν τρόπο την πραγματικότητα, ενώ περιορίζουν την ενημέρωση του κόσμου. Η τακτική αυτή επιβάλλεται ώστε να αποφεύγεται η γενίκευση η οποία δεν αφήνει περιθώρια για ουσιαστικές συζητήσεις.

Επίσης, την ίδια εισήγηση καταθέτουμε και στο ίδιο το διοικητικό συμβούλιο της οργάνωσής μας, της ΕΑΚ. Έφτασε ο καιρός να επανεξετάσει την τακτική της και να αρχίσει και η ίδια να δημοσιοποιεί τις επιστολές διαμαρτυρίας σε άτομα που θίγουν στο σύνολό τους τους δημοσιογράφους. Τακτική που επίσης θα αποσκοπούσε στο καλό του δημόσιου διαλόγου. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της σιωπηρής τακτικής τόσα χρόνια; Τα προβλήματα, ενώ δείχνουν να λύνονται, επανέρχονται. Ο κάθε παράγοντας (μας προέκυψε και βουλευτής τελευταίως!) οφείλει να έχει ευθύνη του λόγου που εκφέρει και να μην βγάζει τη γλώσσα του περίπατο. Οφείλει να τεκμηριώνει τις κατηγορίες έναντι των δημοσιογράφων.

Οι αναφορές του τύπου «μερικά» ή «κάποια ΜΜΕ» ή «μερικοί» ή «κάποιοι» δημοσιογράφοι είναι αοριστολογίες που θίγουν στο σύνολό τους τον δημοσιογραφικό κόσμο. Με τη δημοσιοποίηση των επιστολών η ευθύνη όσων επιθυμούν να κατηγορήσουν δημοσιογράφους θα μεγαλώσει.

Επομένως, θα νιώθουν το βάρος και τον αντίκτυπο που έχουν οι πάσης φύσεως κατηγορίες που εκτοξεύουν και θα μένουν έκθετοι αν δεν τεκμηριώνουν τη θέση τους.