Τη βδομάδα που μας πέρασε, νιώσαμε έντονη απογοήτευση, για άλλη μια φορά, από την τηλεόραση του ΡΙΚ. Έριξε στον κάλαθο των αχρήστων την απευθείας μετάδοση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Στίβου με τη δικαιολογία ότι κόστιζε πολύ ακριβά η αγορά των τηλεοπτικών δικαιωμάτων.

Η δεύτερη απογοήτευση ήλθε από τον τρόπο που προβλήθηκε ο θριάμβος - χρυσό του γυμναστή μας Μάριου Γεωργίου από το δελτίο ειδήσεων, σε σχέση με το πώς παρουσίασε η ελληνική τηλεόραση το χρυσό του Πετρούνια στους ίδιους αγώνες.

Το έγραψα δεκάδες φορές στο παρελθόν, θα το επαναλάβω και σήμερα. Το ΡΙΚ, αν και διαθέτει τα μέσα και τους δημοσιογράφους, αδυνατεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του τηλεοπτικού κοινού. Δεν έχει τη φαντασία και την όρεξη για να ξεφύγει από τα καθιερωμένα και να δημιουργήσει κανάλια τα οποία θα τα χειροκροτούν όλοι για τη δουλειά τους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι στις τηλεοπτικές μετρήσεις των κυπριακών καναλιών το ΡΙΚ 1 καταλαμβάνει την πρωτελευταία θέση και το ΡΙΚ 2 την τελευταία! Ουσιαστικά το δεύτερο τηλεοπτικό κανάλι είναι λες και …δεν υπάρχει. Μόνο όταν έχει μετάδοση κάποιου αθλητικού γεγονότος, κάτι κουνιέται…

Το εισηγήθηκα ξανά σε προηγούμενη παρέμβασή μου. Το ΡΙΚ 2 θα πρέπει να γίνει εντελώς ξεχωριστό κανάλι από το ΡΙΚ 1. Μόνο τα δελτία ειδήσεων μπορεί να είναι κοινά και στο 2 θα πρόσθετα παράλληλα και συνεχόμενα αθλητικά δελτία.

Ο αθλητισμός, εφόσον προβάλλεται σωστά, αρέσει στον Κύπριο τηλεθεατή. Στο ΡΙΚ θα πρέπει να ξυπνήσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται και να αλλάξουν γραμμή πλεύσης, αν θέλουν να επιβιώσουν…