Μεγάλα λόγια δεν τολμώ να πω, αλλά είναι ίσως η πρώτη φορά που αισιοδοξώ ότι υπάρχει μια ακτίνα φωτός όσον αφορά την κυπριακή διαιτησία.

Η αισιοδοξία μου πηγάζει από τη στάση του Μίλοραντ Μάζιτς, ο οποίος μιλάει έξω από τα δόντια για την κατάσταση στη διαιτησία. Διότι αν δεν εντοπίζεις τις αδυναμίες σου, πώς θα βελτιωθείς;

Είναι σημαντικό που ο Σέρβος αρχιδιαιτητής αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει επαρκής αριθμός διαθέσιμων διαιτητών για την πρώτη κατηγορία, καθώς και όταν οι ρέφερι δεν έχουν καλές παρουσίες. Επιπλέον, τόνισε την ανάγκη οι τελευταίοι να δείχνουν περισσότερο ηγετικές ικανότητες, κάτι που συνδέεται με την προσωπικότητα που καλούνται να έχουν σε έναν αγώνα.

Ακόμη, το γεγονός ότι αφήνει εκτός καταλόγου ρέφερι της «παλιάς φρουράς» δείχνει ότι τα ονόματα δεν μετράνε για τον ίδιο. Η ατιμωρησία, βλέπετε, είναι από τα μεγαλύτερα αγκάθια στη διαιτησία μας. Συνδέεται με την προκατάληψη που δημιουργήθηκε από τον κόσμο έναντι της ΚΟΠ.

Είναι ενθαρρυντικό ότι η ομοσπονδία με ανακοίνωσή της ανέφερε ότι στηρίζει τις προσπάθειες του Μάζιτς για ανανέωση της διαιτησίας. Αρκεί αυτό να αποδειχθεί και στην πράξη.

Η ΚΟΠ καλείται να προστατεύσει τους ρέφερι και να κόψει τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τη διαιτησία με παράγοντες που δρουν στο παρασκήνιο.

Ανάμεσα στις αναφορές του ο Μάζιτς είπε ότι έχει εντοπίσει στις μικρές κατηγορίες νεαρούς διαιτητές με μεγάλη προοπτική. Ας του ανοίξουν τον δρόμο για να χτίσει τη διαιτησία σε σωστές βάσεις, στην οποία θα κυριαρχούν η εντιμότητα και η δικαιοσύνη.

Ο Σέρβος πρέπει να αφεθεί να ασκήσει ελεύθερος τα καθήκοντά του. Αποδεικνύει ότι δεν θέλει να είναι μια γλάστρα που έγνοια του είναι να παίρνει τον μισθό του. Νοιάζεται και θέλει να δείξει έργο.

Αν λοιπόν δεν τον αφήσουν να δουλέψει, θα σηκωθεί και θα φύγει. Και εμείς, θα συνεχίσουμε τον κατήφορο. Σε αυτόν που είμαστε συνηθισμένοι…