Μεγάλος ο ντόρος, διαρκείς και ατελέσφορες συζητήσεις και στη μέση η αύξηση ή η μείωση των ομάδων. Δεν γεννήθηκα σε σπιτάκι φτιαγμένο με αβγοθήκες, συνεπώς γνωρίζω ότι αυτό που πρόκειται να υποστηρίξω έχει σχεδόν μαυροπινακιστεί, αντιμετωπίζεται ως αιρετικό στη χώρα μας και απολαμβάνει ελάχιστη αποδοχή.

Θα το κάνω όμως με επιχειρήματα, τα οποία προσωπικά θεωρώ εξέχουσας σημασίας. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΚΟΠ, πέντε ομάδες μη παραδοσιακές στην πρώτη εξάδα έδωσαν πέραν των έξι χιλιάδων λεπτών συμμετοχής σε ντόπιους παίκτες, με τον αριθμό να καταδεικνύει ότι οι συγκεκριμένοι σύλλογοι χρησιμοποιούν τέσσερις ή και περισσότερους Κύπριους ποδοσφαιριστές ανά αγώνα.

Το αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος καθρεφτίστηκε και στην πρόσφατη ενθαρρυντική εικόνα της Εθνικής μας ομάδας, καθώς ναι μεν αφενός βοήθησε η αλλαγή στην τεχνική ηγεσία αλλά αφετέρου το μεγάλο γκελ έκαναν τα αγωνιστικά λεπτά των ποδοσφαιριστών μας. Είναι μετρημένοι οι ποδοσφαιριστές που μέτρησαν κάτω των 23 συμμετοχών.

Πώς βοήθησαν σε αυτό όμως οι 14 ομάδες; Πέραν της διεύρυνσης της δεξαμενής διαθέσιμων ποδοσφαιριστών για κλήση που προσφέρει η προσθήκη δύο μικρών θεωρητικά ομάδων στην κατηγορία, επιτυγχάνεται και η δημιουργία ανταγωνισμού για ποιοτική αύξηση της παρουσίας των Κύπριων ποδοσφαιριστών στις ομάδες. Αν το πάρουμε απλά αριθμητικά ο ομοσπονδιακός τεχνικός σκανάρει επιπρόσθετα 10 ποδοσφαιριστές.

Επιπλέον, άλλες δύο σωστές κινήσεις της ΚΟΠ που αγκάλιασαν οι σύλλογοι με χαμηλότερο βεληνεκές είναι η αξιοποίηση διαμοιρασμού πριμοδότησης των 200.000 ευρώ βάσει αγωνιστικών λεπτών των Κυπρίων και η αύξηση του προστίμου για τη μη ύπαρξη 2ου γηγενή στην ενδεκάδα.

Εν κατακλείδι τα συγκεκριμένα μέτρα μαζί με τις 14 ομάδες κρίνονται ευεργετικά.