Τη στιγμή που οι περισσότερες ομάδες επιχειρούν να αλλάξουν την προκήρυξη του πρωταθλήματος ενώ ο μαραθώνιος βρίσκεται σε εξέλιξη, οι φίλαθλοι του αθλήματος καυτηριάζουν το στημένο σκηνικό. Είτε μέσω ανακοινώσεων, είτε με καυστικά σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, διότι δεν ανέχονται άλλη κοροϊδία. Τους ακούει κανείς; Όμως, δεν είναι θέμα αντιδράσεων μόνο. Είναι θέμα λογικής. Εδώ… αναμετρώνται η λογική με τον παραλογισμό.

Πρόκειται για κοροϊδία, είναι ένα στημένο σκηνικό που βλέπουμε για χρόνια. Στ’ αλήθεια, τι διαφορά έχει ένα στημένο παιχνίδι από μια στημένη προκήρυξη, την οποία κόβουν και ράβουν ΚΟΠ και παράγοντες κατά πως τους συμφέρει;

Ξεκινά ένα πρωτάθλημα με κάποιους κανόνες, με συγκεκριμένους όρους, οι ομάδες αγωνίζονται για την κατάκτηση του τίτλου, για την εξασφάλιση ευρωπαϊκών εισιτηρίων, για την αποφυγή του υποβιβασμού και έρχεται η γενική συνέλευση της ΚΟΠ να μας πει «ξεχάστε τι ίσχυε μέχρι σήμερα, θα παίξουμε με άλλους κανόνες». Διότι αυτό θα γίνει αν ακυρωθεί ο απευθείας υποβιβασμός ή αλλάξει ο αριθμός των ομάδων στα πλέι οφ ή τα πλέι άουτ. Είναι λες και αλλάζουν τους κανόνες του αγώνα ενώ βρισκόμαστε στο… 70ό λεπτό, λίγο πριν ολοκληρωθεί ένα παιχνίδι.

Οι περισσότεροι παράγοντες του κυπριακού ποδοσφαίρου είναι έτοιμοι για πολλοστή φορά κατά την τελευταία δεκαετία να διαγράψουν τις αρχές και τις αξίες του τίμιου παιχνιδιού, του ευ αγωνίζεσθαι. Τα ιδανικά που έπρεπε να πρεσβεύουν. Τις αρχές του τίμιου παιχνιδιού για τις οποίες έπρεπε να είναι θεματοφύλακες και για τις οποίες έπρεπε να δίνουν το καλό παράδειγμα στους σημερινούς φιλάθλους, στα μικρά παιδιά, στα οποία διδάσκουν με τον τρόπο τους να μην δέχονται την ήττα. Είναι λες και τους λένε: «Ακόμη και να χάσουμε θα βρούμε τρόπο να κερδίσουμε». Τους διδάσκουν πως, ακόμη και στην ήττα, πρέπει να εφευρίσκουν τρόπο για να βολευτούν.

Και το κάνουν επίσημα. Και είναι πολύ χειρότερο…