Η ιστορία του πρωταγωνιστή του ημιτελικού του Τσάμπιονς Λιγκ (Μπάγερν-Λιόν) Serge Gnabry, είναι ιδανική για να περάσουν μηνύματα που αφορούν τον χώρο των ποδοσφαιρικών αποφάσεων και είτε από τακτ είτε από άστοχες τοποθετήσεις του παρελθόντος, μέρος του Τύπου αποφεύγει να ασχοληθεί με το θέμα.

Ο Γερμανός ακραίος έπαιζε από τα πέντε του, αλλάζοντας έξι ομάδες πριν δοκιμαστεί στα τμήματα υποδομής της Άρσεναλ και βρεθεί στον προθάλαμο της ανδρικής ομάδας. Κάποιοι ίσως το ερμήνευσαν ως πρόβλημα στην προσαρμογή, ωστόσο θεωρώ πως αυτό θα ήταν μια επιδερμική προσέγγιση. Και φτάνουμε στο θέμα μας.

Πολλάκις γράφτηκε και λέχθηκε πως η Άρσεναλ τον αξιοποίησε όσο μπορούσε ή ότι ο τραυματισμός τον άφησε πίσω και δεν στέριωσε στο ρόστερ. Διαφωνώ με αυτή την παρουσίαση της ιστορίας και εξηγούμαι. Αν ήμουν ο Βενγκέρ και άκουγα κάθε εβδομάδα κριτική για τις επιλογές μου και επί μία πενταετία το καλύτερο που είχα να επιδείξω από τις ακαδημίες μου ήταν οι Γκιμπς, Τζουρού και Τζένκινσον (δεν βάζω τον Κοκλάν, που πήγε από τη Λαβάλ) τότε ναι, και εγώ μπορεί να έμπαινα σε σκέψεις, αν θα έβαζα πλάτη, για να αναδείξω τον Gnabry. Δεν θεωρώ πως φταίει ο Αλσατός, γιατί ενώ επέμενε να δίνει βάση στο νέο στοιχείο, εντούτοις οι οπαδοί... Σκρουτζ τον ανέβαζαν, οικονομικό διευθυντή της ομάδας τον κατέβαζαν! Τραυματίστηκε ναι, είχε θέμα με τα αγγλικά ναι, αλλά τίποτα από τα δύο δεν τον καθιστούν αυτομάτως ανέτοιμο να για ανταποκριθεί στα «θέλω» μιας ομάδας. Ο Βενγκέρ βρέθηκε σε παρόμοια θέση στη Μονακό, όταν ο βοηθός του απέρριψε τον Λιλιάν Τουράμ λόγω τραυματισμών. Εκεί πήρε ο ίδιος την ευθύνη και του έδωσε όλα τα εφόδια για να γίνει παίκτης παγκόσμιας κλάσης.

Το συμπέρασμα είναι ότι υπομονή δεν υπάρχει ούτε στις «top» λίγκες. Το ίδιο ισχύει και στον τομέα κακά αποτελέσματα. Όταν κάνουν την εμφάνισή τους, μαζί έρχεται και η αποπνικτική μουρμούρα των φιλάθλων. Αν και πολλοί χτίζουν ομάδες με 16χρονους στο football manager, δύσκολα θα δουν με θετικό μάτι ένα σχολιαρόπαιδο να πρωταγωνιστεί στην Premier League. Ο λόγος είναι γιατί όταν στο μυαλό δεν εισέλθει η βαθιά και λεπτομερής γνώση, τότε αυτό φέρνει άστοχους συλλογισμούς, όντας η πιο πρόχειρη μηχανή στο Σύμπαν (Thinking Fast and Slow, Daniel Kanehman). Αναφέρομαι στην εξής συλλογιστική πορεία: Η ομάδα κέρδισε στα προηγούμενα παιχνίδια. Σ' αυτό ηττήθηκε. Ήταν ο αγώνας που έβαλε μικρούς. Άρα η ευθύνη πάει στους μικρούς. Στην Κύπρο, έχει γίνει σχεδόν κανόνας.

Εν κατακλείδι, δύσκολα θα βρεις «τρελούς» προπονητές σαν τον Μπεργκ, που στον πρώτο τους ευρωπαϊκό αγώνα θα κάνουν το αυτονόητο. Την ώρα που πολλοί έσπευσαν να ζητήσουν επιθετικό. Απλώς να θυμίσω ότι και η Ανόρθωση το 2009, με στενό σκορ απέκλεισε την επίσης αρμένικη Πιούνικ.

*Gnabry: Επίθετο Ιβοριανής προέλευσης, με Χοϊκιανές καταβολές. Γαλλικής προφοράς. Συνεπώς το G θα γίνει Ζι στα ελληνικά.