Το πρώτο Euro σε πανδημικές συνθήκες είναι γεγονός. Πέραν του ότι δεν διεξάγεται σε μια μόνο χώρα, έχει και το ιδιόρρυθμο καθεστώς της περιορισμένης προσέλευσης. Διαφορετικά και ενάντια στα τετριμμένα, θα το προσεγγίσω και εγώ και θα σας παρουσιάσω τους ποδοσφαιριστές που θα ξανασυστηθούν στο ευρωπαϊκό κοινό αντί τα κλασικά αστέρια τύπου Λεβαντόφσκι, Εμπαπέ, Ρονάλντο κ.λπ.

Ρουσλάν Μαλινόφσκι (Ουκρανία) 

Ακόμα και ο τεχνικός του στην Αταλάντα, Τζαν Πιέρο Γκασπερίνι, άργησε να του δώσει το χρίσμα του ενδεκαδάτου. Όταν το έπραξε όμως, δεν υπήρχε επιστροφή. Πρόκειται για έναν ακραίο μεσοεπιθετικό που διαθέτει εξαιρετικό μακρινό σουτ με μπόλικα φάλτσα, άψογη τεχνική κατάρτιση, ντρίπλα και κράτημα μπάλας. Ο Αντρέι Σεφτσένκο χρησιμοποιεί τον 28χρονο άσο στη θέση 10, και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, μιας και εκεί έχτισε το όνομά του. Αξίζει να σημειώσω ότι… «στο μάτι» της Αταλάντα μπήκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2018, όταν απέναντι στη Τσεχία πέτυχε ένα θαυμάσιο γκολ που φέρει 100% τη σφραγίδα του. Παράλληλα, σας προτρέπω, από Ουκρανία και πάλι, να επικεντρωθείτε και στον Ανατόλι Τρουμπίν της Σαχτάρ Ντόνετσκ. Ο 19χρονος τερματοφύλακας βλέπει τον κόσμο από τα 2,00 μέτρα και στο ρεπερτόριό του έχει φανταστικές αποκρούσεις, απόρροια των πλούσιων αντανακλαστικών του.

Νικολό Μπαρέλα  

Τα έχω γράψει πολλές φορές για τον 24χρονο ποδοσφαιριστή. Αυτή θα είναι η τελευταία, γιατί η συνολική του εικόνα θα μεταφερθεί, επιτέλους, εκτός ιταλικών συνόρων. Αποτελεί αναπόσπαστο γρανάζι της ανανεωμένης Ιταλίας του Ρομπέρτο Μαντσίνι, με τον 56χρονο εκλέκτορα να του δίνει έναν ειδικό ρόλο, ελάχιστα διαφοροποιημένο σε σχέση με το πώς τον χρησιμοποιούσε ο Κόντε στην Ίντερ. Είναι επιφορτισμένος με τα καθήκοντα ενός επιτελικού μέσου, που ενίοτε κινείται πίσω από τον επιθετικό σαν δεύτερος φορ και όταν υπάρχει ανάγκη αμύνεται σαν 8άρι, με όλα τα τρεξίματα και τις επιστροφές που προϋποθέτει κάτι τέτοιο. Έχει «δέσει» αρμονικά με τους Ζορζίνιο και Λοκατέλι και μένει να δούμε αν ο Μαντσίνι θα πάει στο πείραμα «Βεράτι» και «χαλάσει» την επιτυχημένη τριάδα των προκριματικών. Όσον αφορά το αγωνιστικό του προφίλ, διαθέτει ανεξάντλητη φαντασία, σέντρες ακριβείας, επιμονή και τεράστιο ποδοσφαιρικό δείκτη ευφυΐας.

Ριφάτ Ζεμαλεντίνοφ (Ρωσία)

Τα σενάρια για το πώς θα πορευτεί ο Στάνισλαφ Τσερτσέσοφ από πλευράς αρχικής σύνθεσης, ποικίλουν. Κοινή συνισταμένη σε όλα είναι ο Μάριο Φερνάντες. Σε συνδυασμό με το 3-5-2 που παίζουν οι Ρώσοι, θα τον δούμε πολλάκις να κάνει κτήμα του τη δεξιά πλευρά. Αυτή τη φορά όμως δεν θα είναι μόνος. Ο Τσερτσέσοφ, βλέποντας την ομάδα του να μην έχει τη συνέπεια και τη σταθερότητα του παρελθόντος, κάλεσε τον κορυφαίο παίκτη για τον μήνα Μάιο στη Ρωσία, τον 24χρονο Ριφάτ Ζεμαλεντίνοφ της Λοκομοτίβ Μόσχας, ο οποίος αγωνίστηκε και στα τρία επίσημα παιχνίδια της «αρκούδας» στα προκριματικά. Πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις και στο Τσάμπιονς Λιγκ ως δεξιός ακραίος, ωστόσο προορίζεται ως δεύτερος επιθετικός στη δυάδα μπροστά. Ένας φοβερός πασέρ που παίζει υπέροχα την κόντρα επίθεση.

Τόργκαν Αζάρ 

Διαχρονικά βρισκόταν στη σκιά τού κατά δύο χρόνια μεγαλύτερου αδερφού του Έντεν, με το φίλαθλο κοινό αδίκως να εικάζει πως έκτισε… παλάτια σε «στρωμένη άμμο». Ό,τι λέχθηκε, λέχθηκε. Αυτό που μετράει τώρα είναι πως Βέλγιο χωρίς Τόργκαν δεν γίνεται. Όσον αφορά τη διασυλλογική παρουσία του 28χρονου, κάτι οι διαδοχικοί μυϊκοί τραυματισμοί και κάτι οι απίστευτα χαρισματικοί παίκτες που έβγαλε από το «χρυσό καπέλο» της Ακαδημίας της η Ντόρτμουντ (Σάντσο και Ρέινα), δεν κατέστη δυνατό να πάρει τον επιθυμητό χρόνο συμμετοχής από τον Τέρζιτς. Ο Τόργκαν μπορεί να μην είναι Έντεν, αλλά είναι αποτελεσματικός, ταχύς στις μεταβιβάσεις του και διαβάζει σωστά το παιχνίδι και τις κινήσεις των συμποδοσφαιριστών του. Σ’ αυτό το Βέλγιο όμως οφείλω να γράψω πως κανείς δεν είναι σίγουρος για τη θέση του εκτός τεσσάρων (Λουκάκου, Ντε Μπρόινε, Τίλεμανς, Κουρτουά).

Τομάς Σούτσεκ

Κακά τα ψέματα, ζούμε στην Κύπρο όπου το μεγαλύτερο μέρος του φίλαθλου κοινού ζει και αναπνέει για τα συναρπαστικά ποδοσφαιρικά απογεύματα της Πρέμιερ Λιγκ. Σε ένα από αυτά, όλο και σε κάποιο θα σκοντάψατε στην αφεντιά του Τομάς Σούτσεκ. Ο 26χρονος υψηλόσωμος ανασταλτικός μέσος της Γουέστ Χαμ φέρει αυτόν τον τίτλο τυπικά. Είναι παντού και πάντοτε. Τη μια θα τον δεις να τρέχει και να μαρκάρει ασταμάτητα προς τέρψη του Ντίκλαν Ράις, την άλλη σε κατάλληλη θέση φορ για να σκοράρει. Στη Τσεχία, νομίζετε πως αλλάζει κάτι; Τίποτα! Μαζί μ’ αυτά απολαύστε το άνετο στυλ του, την ψυχραιμία που μεταφέρει, σε μία ομάδα που ομολογουμένως χαρακτηρίζεται από ηγετικό έλλειμμα.

Ζοάο Φέλιξ 

Σ’ αυτή τη λίστα απαγορεύεται να μην υπάρχει ποδοσφαιριστής της Πορτογαλίας. Μπερνάρντο Σίλβα, Μπρούνο Φερνάντες και Ρούμπεν Ντίας, έκαναν όλοι εκπληκτικές σεζόν, και όσοι δεν τους γνώριζαν, τους έμαθαν. Έλα που όμως αυτά δεν ισχύουν για τον 21χρονο Ζοάο Φέλιξ; Στην Ατλέτικο έχασε τη θέση του από τον Λούις Σουάρες και πλέον ψάχνει διέξοδο για να «λάμψει» και να αποδείξει πως τα 126 εκατομμύρια που δαπάνησε η Ατλέτικο δεν ήταν άνθρακας και πως ο ατομικός του πήχης είναι ψηλότερος των προαναφερθέντων. Ένας αεικίνητος επιθετικός με έξυπνες τοποθετήσεις και υποδειγματικά τελειώματα.