Στην Ομόνοια δεν θέλουν να γίνεται σύγκριση του Χένινγκ Μπεργκ με τον Νιλ Λένον. Λογικό, αναμενόμενο και κατανοητό. Άλλη φιλοσοφία έχει ο ένας, άλλη έχει ο άλλος. Ωστόσο, ο Σταύρος Παπασταύρου τόσο στην πρόσληψη του Νορβηγού όσο και σε αυτήν του νεοφερμένου 50χρονου τεχνικού, έθεσε κάποιους… κανόνες, κάποια «πρέπει» που θέλει να δει στην ομάδα της πρωτεύουσας.

Πρωταγωνιστική πορεία, παρουσία στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και εξαγωγή ταλέντων από της ακαδημίες. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Το πρώτο χάθηκε από νωρίς στην τρέχουσα σεζόν, ενώ όσον αφορά στον δεύτερο στόχο, ο Λένον και οι συνεργάτες του θα προσπαθήσουν μέσω του κυπέλλου να εξασφαλίσει η Ομόνοια εισιτήριο για την Ευρώπη.

Για τον τρίτο όμως παράγοντα, ποτέ δεν είναι αργά. Ο διοικητικός ηγέτης των πρασίνων θέλει σαν διοίκηση, να επενδύσουν πολλά στις ακαδημίες, και δεν θα μπορεί να μην είναι απόδειξη ο Τζιωνής, ο Λοΐζου, ο Κακουλλής και ο Παναγιώτου. Επί εποχής Χένινγκ Μπεργκ, τους γνώρισε το κυπριακό κοινό, βελτιώθηκαν, καθιερώθηκαν ενώ ο πρώτος άνοιξε ήδη τα φτερά του αφού βρίσκεται στο MLS.

Ο Χαραλάμπους έκανε τα πρώτα του… βήματα με τον Μπεργκ, ωστόσο ο Λένον δείχνει με το καλημέρα πως είναι διατεθειμένος να τον βελτιώσει, να τον αναπτύξει σαν ποδοσφαιριστή και να καθιερωθεί στην μεσαία γραμμή του «τριφυλλιού». Στο παιχνίδι με την ΑΕΛ, ο 20χρονος τα πήγε περίφημα και ο 50χρονος τεχνικός το αναγνώρισε και δικαιώθηκε με την επιλογή του.

Αναμφίβολα οι λιγοστές μέρες που βρίσκεται ο Λένον στο νησί μας δεν αποτελούν κριτήριο, όμως ο ίδιος έδειξε να αντιλαμβάνεται τι ζητά η διοίκηση από τον ίδιο και τους συνεργάτες του. Μάλιστα, μέχρι το τέλος της… άχαρης διαδικασίας των πλέι άουτ, ενδέχεται να ανακαλύψει κι άλλα «λαβράκια» που προπονούνται ήδη με την πρώτη ομάδα.