Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος άνθρωπος, ο οποίος αγαπάει πραγματικά τον αθλητισμό, που χαίρεται με τα όσα ακούει και διαβάζει για τα κακώς έχοντα. Σίγουρα, το ποδόσφαιρο είναι πιο πολύ στο προσκήνιο και οι συζητήσεις αποκτούν άλλη υπόσταση όταν βγει ένα σκάνδαλο στην επιφάνεια. Και δυστυχώς, κάθε τρεις και λίγο κάτι υπάρχει που θα το αμαυρώσει. Εντούτοις, και στα υπόλοιπα αθλήματα υπάρχουν ατασθαλίες, που απλά είναι για να λυπάσαι πώς με το πέρασμα των χρόνων ήρθε αυτό το κατάντημα.

Δεν είναι αυτό τον αθλητισμό που μας παρέδωσαν οι παλιότεροι που πάλεψαν χωρίς κανένα όφελος, με μόνο κέρδος την αγάπη τους για αυτό που κάνουν. Και σε χρόνια δύσκολα. Δυστυχώς, οι κόποι τους πήγαν χαμένοι, αφού κάποιοι άλλοι εκμεταλλεύτηκαν τις θέσεις τους και ασέλγησαν, με αποτέλεσμα με όλη αυτή τη διαφθορά να απομακρύνονται όλο και περισσότεροι από τον αθλητισμό.

Το θέμα δεν είναι να τιμωρηθούν κάποιοι. Άλλωστε, αυτό εξυπακούεται σε μία δημοκρατική χώρα. Επιβάλλεται αυτοί που ευθύνονται να πληρώσουν και το τίμημα. Το ζητούμενο είναι να κλείσουν όλα αυτά τα «παράθυρα» που τους επιτρέπουν να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να κάνουν τα δικά τους, ώστε αυτό να αποτελέσει τροχοπέδη και στους... υπόλοιπους.

Και σε αυτό πρέπει να συμβάλουν όλοι. Αλλά θα μου πείτε, όλοι βολεύονται από αυτή την κατάσταση, γιατί να την αλλάξουν εις βάρος τους; Όμως, αυτό το σκεπτικό θα οδηγήσει τον αθλητισμό ακόμη περισσότερο στον πάτο.