Από τότε που έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος και μεγάλος, Ντίνος Μιχαηλίδης, γίνονται διάφορες εκδηλώσεις για να τιμηθεί η μνήμη του. Μια από αυτές τις εκδηλώσεις έγινε την περασμένη εβδομάδα στη Λευκωσία. Παρέστησαν πολλοί και διάφοροι, ήταν εκεί και η Πολιτεία με την Υπουργό Παιδείας. Κάποιοι άλλοι, άγνωστο γιατί, δεν ήταν. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο υπήρξε και μια αντιπαράθεση από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Βέβαια, ο Ντίνος που κοιτούσε από ψηλά δεν θα ένιωθε και τόσο καλά…

Ο Ντίνος Μιχαηλίδης, στη ζωή του και στον αθλητισμό, ότι έκανε κι όσα πρόσφερε, δεν είχαν ποτέ ως στόχο την προσωπική προβολή. Ούτε και ήθελε να προβάλλεται το έργο του για να μην πιστεύουν κάποιοι ότι θυσίαζε όλες εκείνες τις ώρες, πολλές φορές και σε βάρος της ίδιας της οικογένειας του, για να ακούγεται και να φαίνεται ο ίδιος. Κάθε άλλο, ο Ντίνος γινόταν θυσία για τον αθλητισμό και την πρόοδο όσων αποφάσιζαν με σοβαρότητα να ασχοληθούν, είτε με το ποδόσφαιρο και τον στίβο, είτε με οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Εδώ ακριβώς εντοπίζεται και το μεγαλείο του Ντίνου Μιχαηλίδη και η δική μας μικρότητα.

Όχι, φίλοι μου, ο Ντίνος Μιχαηλίδης, αν μπορούσε να το κάνει, θα μας ζητούσε να σταματήσουμε αμέσως τις τιμητικές γι΄ αυτόν, εκδηλώσεις. Από τη στιγμή που κάποιοι μπορεί και να τσακωθούν για το ποιος τιμά και ποιος δεν τιμά τη μνήμη του. Ο Ντίνος Μιχαηλίδης, ήταν, είναι πολύ μεγάλος σε ανάστημα, σε ψυχή κι όλοι εμείς οι «μικροί» δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να συζητάμε θέματα που ίδιος μια ζωή τα απέφευγε…