Θύμωσε ο φίλος μου ο Κώστας Καραβίδας μετά την ήττα της Δόξας από τον Άρη και είπε κάποια πράγματα που με τη σειρά τους θύμωσαν κάποιους καλούς συνάδελφους.

Και θύμωσαν γιατί, όπως υποστήριξαν, ο Καραβίδας είναι ο τελευταίος που πρέπει να μιλά για έλεγχο στο ποδόσφαιρό μας καθώς ο ίδιος, όταν παρανομούσε κι έκανε και τον πρόεδρο και τον μάνατζερ, δεν πέρασε από κανένα έλεγχο.

Βέβαια, καλοί μου συνάδελφοι, δεν σημαίνει ότι επειδή τα είπε ο Καραβίδας, όσα είπε για τους «επενδυτές», δεν ισχύουν. Έπρεπε να τα πουν και άλλοι και η ΚΟΠ να εξετάσει το θέμα, αλλά η ομοσπονδία συνεχίζει να «παίζει πελλόν».

Μακάρι όλα να είναι καλά και σωστά με τους «επενδυτές» που εισέρχονται στον χώρο του ποδοσφαίρου μας κι εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα χειροκροτήσει. Όπως και παλαιότερα ρώτησα, πριν ο Καραβίδας χάσει από τον Άρη, ποιοι είναι αυτοί οι «επενδυτές» που εμφανίστηκαν ξαφνικά για να σώσουν το ποδόσφαιρό μας;

Αντιλαμβάνομαι ότι ένας επενδυτής βάζει τα λεφτά του σ’ έναν συγκεκριμένο χώρο για να τα αυξήσει και να μεγαλώσει το ταμείο του. Και για να καταλάβετε τι σημαίνει πραγματικός ποδοσφαιρικός επενδυτής, κοιτάξτε λίγο προς την πλευρά του κ. Παπασταύρου. Αγόρασε φτηνά μια επιχείρηση, την έστρωσε και σε χρόνο ρεκόρ η επιχείρηση αποδίδει κέρδη. Κι επειδή αποδίδει κέρδη, έχει κάθε δικαίωμα να υπερδιπλασιάσει το ποσό που δαπάνησε, όταν θα την πωλήσει.

Αυτή, μάλιστα, είναι επένδυση. Για όλα τ’ άλλα να μου επιτρέψετε να διατηρώ τις αμφιβολίες μου.