Είναι αυτονόητο. Η απόφαση για αλλαγή των κανονισμών ενός πρωταθλήματος δεν μπορεί να λαμβάνεται κατά τη διάρκεια μιας σεζόν. Το 2013 το δ.σ. της ΚΟΠ δεσμεύτηκε για πρωτάθλημα 12 ομάδων για τα επόμενα δύο χρόνια, αλλά την αμέσως επόμενη σεζόν, λίγο πριν ολοκληρωθεί ο μαραθώνιος, οι παράγοντες τροποποίησαν την προκήρυξη και αύξησαν τις ομάδες σε 14 ενώ το πρωτάθλημα βρισκόταν στη διαδικασία των πλέι οφ και των πλέι άουτ.

Την ίδια ώρα κατάρτισαν εξαετές πλάνο, το οποίο δεν τήρησαν πέρσι λόγω της πανδημίας. Ωστόσο, όταν αποφάσιζαν ότι δεν θα το τηρούσαν δεσμεύονταν πάλι ότι το 2021-22 το πρωτάθλημα θα διεξαχθεί με 12 ομάδες. Οι περισσότεροι όμως παράγοντες αποφάσισαν πάλι φέτος να τροποποιήσουν την προκήρυξη. Ευτυχώς η μειοψηφία ήταν αρκετή για να τους χαλάσει τα σχέδια. Διότι το θέμα δεν είναι πόσες ομάδες θα συμμετέχουν στο πρωτάθλημα.

Το ζητούμενο είναι τα πρωταθλήματα να διεξάγονται στο γήπεδο και… όχι πίσω από κλειστές πόρτες. Δηλαδή, πόσο δύσκολο είναι να αντιληφθούν μερικοί παράγοντες ότι η κάθε απόφαση που λαμβάνουν κατά τη διάρκεια μιας σεζόν επηρεάζει θεμελιακά όχι μόνο την ίδια τη συγκεκριμένη περίοδο, αλλά και την επόμενη;

Ο αριθμός των ομάδων που θα υποβιβαστούν, η αύξηση ή η μείωσή τους σε ένα πρωτάθλημα είναι βασικές παράμετροι για τη διεξαγωγή του. Τέτοιες αποφάσεις πρέπει να έχουν ορίζοντα το μέλλον με τρόπο ώστε να μην επηρεάζεται τόσο το τρέχον όσο και το επόμενο πρωτάθλημα. Το πιο σημαντικό μέσα από τέτοιες διαδικασίες είναι να κυριαρχεί το γενικό καλό. Να αλλάξει η νοοτροπία του βολέματος, η οποία πληγώνει την αξιοπιστία του αθλήματος…