Ο ΑΠΟΕΛ δεν ήρθε, αλλά έρχεται

ΕΥΤΥΧΙΟΣ ΓΙΑΞΗΣ

Δημοσιευτηκε:

Ο ΑΠΟΕΛ δεν ήρθε, αλλά έρχεται

Ο ΑΠΟΕΛ δεν έχει πετύχει τίποτα περισσότερο από το να γίνει απλώς μια κανονική ομάδα. Γιατί ας μην γελιόμαστε: στους αγώνες με Ερμή, ΑΕΚ, Πάφο και το αποψινό (20/1) με Απόλλωνα, που του έδωσε την πρόκριση στα προημιτελικά του κυπέλλου, είχε απλά μεστές εμφανίσεις και όχι εντυπωσιακές.


Ακόμη κι αυτό, όμως, μπορεί να θεωρηθεί άθλος με βάση το πού βρισκόταν η ομάδα πριν από δύο βδομάδες. Φαντάζει... μακριά, αλλά μόλις 15 ημέρες έχουν περάσει από τον αγώνα με τη Δόξα, στον οποίον οι γαλαζοκίτρινοι ηττήθηκαν για τέταρτο διαδοχικό παιχνίδι και μετά τη λήξη ο Νεκτάριος Πετεβίνος δήλωνε πως ο ΑΠΟΕΛ είναι η χειρότερη ομάδα του πρωταθλήματος. Και πιθανότατα να ήταν...


Αυτή η αλλαγή πιστώνεται βεβαίως στον Σάββα Πουρσαϊτίδη και στους συνεργάτες του. Ο Ελλαδίτης έκανε τον ΑΠΟΕΛ ξανά ομάδα, κερδίζοντας τους παίκτες και κάνοντας όχι κάτι τρομερό, αλλά μικρές και ουσιαστικές αλλαγές. Το είπε κι ο ίδιος μετά την πρόκριση πως δεν υπάρχουν... μαγικά. Είπε επίσης κάτι άλλο που έχει μεγάλη σημασία: «Δεν είναι το ΑΠΟΕΛ που φαντάζομαι αγωνιστικά αυτή τη στιγμή αλλά σίγουρα μπαίνουν οι βάσεις για να γίνει».


Κι αυτή είναι η αλήθεια. Αν είναι δυνατόν να πετάει στα σύννεφα ένας ΑΠΟΕΛίστας πιστεύοντας πως η ομάδα του επανήλθε στο επίπεδο που της αρμόζει. Σαφώς και δεν το έκανε. Όμως το σπουδαίο στην όλη υπόθεση είναι ότι δείχνει πως έχει τα φόντα να το κάνει -έστω και σταδιακά- παρότι κάτι τέτοιο φάνταζε μέχρι πρόσφατα αδύνατο.


Από εκεί και πέρα, το μεγαλύτερο κέρδος που κρατάει ο ΑΠΟΕΛ είναι το ότι παραμένει ζωντανός στη διεκδίκηση ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Γιατί ναι μεν πριν το ντέρμπι ο Πετεβίνος δήλωνε πως δεν έχουν σταματήσει να σκέφτονται την οδό του πρωταθλήματος για την Ευρώπη, όμως κακά τα ψέματα, με 16 βαθμούς διαφορά από την τέταρτη θέση που δίνει υπό προϋποθέσεις εισιτήριο, θα μοιάζει με... θαύμα αν οι γαλαζοκίτρινοι τα καταφέρουν από εκεί. Η κατάκτηση του κυπέλλου είναι σαφώς πιο ρεαλιστικός στόχος κι αυτή είναι πλέον η προτεραιότητα της ομάδας του Πουρσαϊτίδη, παράλληλα, βεβαίως, με το να τερματίσει τουλάχιστον στην εξάδα, ώστε να μην γράψει μαύρη σελίδα στην ιστορία της.