Aκόμη δεν χωνεύουν οι Ανορθωσιάτες την ατιμωτική πεντάρα που δέχθηκε η ομάδα τους από την Πάφος. Σε έναν αγώνα του οποίου η εξέλιξη, ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο, αντικατοπτρίζει τη σεζόν της «Κυρίας»: προηγήθηκε και μετά κατέρρευσε.

Βεβαίως, με βάση την εικόνα της ομάδας, αλλά και τις συνθήκες που την περιβάλλουν, η έκπληξη δεν είναι το ότι κατέρρευσε, αλλά το ότι προηγήθηκε... Είναι τραγικό το ότι η Ανόρθωση ποντάρει εν μέρει σε παίχτες οι οποίοι την απείλησαν με προσφυγή κι εντέλει συμφωνήθηκε να αποχωρήσουν με διακανονισμό, για να περισώσουν το γόητρό της στην τελική ευθεία της σεζόν. Είναι απολύτως φυσιολογικό, όσο κι αν χαρακτηρίζεται αντιεπαγγελματικό, να μην έχουν το ίδιο κίνητρο και να παρουσιάζονται αδιάφοροι.

Εξ ού και η καταλληλότερη επιλογή για τα δύο τελευταία παιχνίδια είναι να αγωνιστούν περισσότεροι Κύπριοι και συγκεκριμένα οι νεαροί, καθώς οι μεγαλύτεροι ηλικιακά γηγενείς ούτως ή άλλως παίρνουν τον χρόνο τους. Οι μικροί περιμένουν πώς και πώς την ευκαιρία να δείξουν τι μπορούν να προσφέρουν. Δεν είναι λίγοι εξάλλου οι Κύπριοι παίχτες, που σήμερα είναι μέλη του ροτέισιον των ομάδων τους, οι οποίοι πήραν το... βάπτισμα του πυρός σε τέτοια ματς, δηλαδή στους τελευταίους, αδιάφορους αγώνες μιας σεζόν κι εκμεταλλεύτηκαν την ευκαιρία που τους δόθηκε.

Καλύτερα λοιπόν να ρισκάρει η Ανόρθωση να αγωνιστεί με μικρούς, με τον κίνδυνο να διασυρθεί (αλλά και την πιθανότητα να της προκύψει όφελος), παρά να διασύρεται με τους φευγάτους ξένους. Όσο για την... άλλη άποψη, η οποία λέει πως ίσως «καούν» όσοι νεαροί αγωνιστούν σε τέτοια παιχνίδια και ενδεχομένως διασυρθούν, θεωρούμε πως ο κόσμος της Ανόρθωσης είναι αρκετά ώριμος για να αντιληφθεί την κατάσταση και να μην τους κρίνει αρνητικά...