Του Δρ. Μιχάλη Μιχαηλίδη

Με βάση τα πορίσματα μίας Επιστημονικής Μελέτης που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα από τα πανεπιστήμια του Leuven στο Βέλγιο και του Eindhoven στις Κάτω Χώρες, διαπιστώθηκε ότι ή διατήρηση της απόστασης 1.5 μέτρων  και 2.0 μέτρων, για την αποφυγή μετάδοσης του Ιού, μπορεί να είναι ασφαλής, για κάποιον που είναι ακίνητος, αλλά όχι όταν είναι σωματικά δραστήριος και ιδίως όταν κάνει γρήγορο Βάδην, Jogging ή Ποδηλασία.

Είναι επιστημονικά αποδεκτή η διαπίστωση ότι τα σταγονίδια  που εκπνέονται από άτομα που έχουν μολυνθεί με τον κορονοϊό, επικάθονται στις γύρω επιφάνειες  ή πέφτουν στο έδαφος σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό οδήγησε τις αρμόδιες αρχές , σχεδόν  σε όλες τις χώρες του κόσμου, που επλήγησαν από την πανδημία να προτείνουν ως απόσταση ασφαλείας μεταξύ των ατόμων, μια φυσική απόσταση τουλάχιστον 1,5 μέτρων έως 2.0 μέτρων, από όλους τους άλλους.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις διάφορες θέσεις των αθλουμένων, όταν αυτοί περπατούν, τρέχουν, ή ποδηλατούν, με άλλους συνασκούμενους τους, δηλαδή  αν κάποιος:

- ακολουθεί ακριβώς πίσω από τον προπορευόμενο (Κάθετη Διάταξη)

- κινείται παράλληλα μαζί του, (Παράλληλη Διάταξη), ή

- κινείται πίσω από τον προπορευόμενο, αλλά σε (Διαγώνια Διάταξη)

Το μοντέλο της Κάθετης Διάταξης (δηλαδή ο αθλητής να βρίσκεται ακριβώς από πίσω από το σώμα του προπορευόμενου αθλητή),  χρησιμοποιείται συχνά στον Αγωνιστικό Αθλητισμό, ιδιαίτερα σε αγώνες Δρόμου Μεγάλων Αποστάσεων  και Ποδηλασίας, για σκοπούς τακτικής, αφού η κάλυψη του σώματος αυτού που ακολουθεί από το σώμα του προπορευόμενου αθλητή, τον προστατεύει από το αντίθετο ρεύμα αέρα, προσδίδοντας του, θετικό αγωνιστικό πλεονέκτημα, λόγω εξοικονόμησης σημαντικού ποσοστού ενεργειακής δαπάνης.

Ωστόσο, αυτή η πρακτική δεν συνιστάται να εφαρμόζεται, κατά τη διάρκεια της επιδημίας του κοροναϊού αναφέρει ο καθηγητής του Πανεπιστημιού του Leuven, Prof. Bert Blocken, ο οποίος εξηγεί ότι για τους σκοπούς της μελέτης, κατάφεραν να κάνουν τα συνήθως αόρατα εκπνεόμενα σταγονίδια, ορατά χρησιμοποιώντας ένα ειδικό φως.

Με βάση τα πιο πάνω πειράματα, ο καθηγητής Blocken και η ομάδα του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: όταν ασκείστε, ο κανόνας των 1,5 και 2.0 μέτρων δεν επαρκεί για την προστασία από μόλυνση από τον Ιό COVID-19, ιδιαίτερα όταν η άσκηση γίνεται με κάθετη διάταξη, δηλαδή, να περπατά ή να τρέχει ή να ποδηλατεί, ο ένας πίσω από τον άλλο.

Αντί αυτού, συνίστανται όπως:

• Για Περπάτημα, η απόσταση ασφαλείας θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 4 έως 5 μέτρων όταν περπατάτε ο ένας πίσω από τον άλλο, προς την ίδια κατεύθυνση,


• Για Τρέξιμο και Αργή Ποδηλασία, η απόσταση ασφαλείας θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα, όταν βρίσκεστε σε κάθετη διάταξη. (ο ένας πίσω από τον άλλο)


• Για Γρήγορη Ποδηλασία η απόσταση ασφαλείας θα πρέπει να είναι τουλάχιστον στα 20 μέτρα, όταν βρίσκεστε σε κάθετη διάταξη. (ο ένας πίσω από τον άλλο)

Με βάση τα πιο πάνω συνίσταται όπως οι αθλούμενοι, προτιμούν να κινούνται ο ένας παράλληλα με τον άλλο με την ίδια ταχύτητα, ούτως  ώστε τα σταγονίδια που εκπνέουν να προσγειώνονται πίσω τους.

Για τη διαγώνια διάταξη διαπιστώθηκε όπως ήταν και αναμενόμενο, ότι  ο κίνδυνος εισπνοής σωματιδίων από τον εκπνεόμενο αέρα από το προπορευόμενο άτομο, είναι χαμηλότερος απ' ό,τι αν αυτός που ακολουθεί, βρισκόταν  ακριβώς από πίσω του.

Η μελέτη επίσης συνιστά όπως στην περίπτωση που ο Περιπατητής, Δρομέας , ή ο Ποδηλάτης προτίθεται να προσπεράσει τον μπροστινό του, θα πρέπει να μετακινείται στην διπλανή πλευρά της διαδρομής, πολύ ενωρίτερα, πριν προσπεράσει το προπορευόμενο άτομο, ούτως  ώστε, να μην κινδυνεύσει να μπει στο ρεύμα των σταγονιδίων  και αερολυμάτων που εκπνέει το άτομο που βρίσκεται μπροστά του.

Σημειώνεται επίσης, ότι πολλοί αθλούμενοι φοβούμενοι τον Ιό, όταν πρόκειται να προσπεράσουν, ενα άτομο που βρίσκεται μπροστά τους,  συνηθίζουν να κρατούν την αναπνοή τους, επ αυτού ο καθηγητής Blocken, ανέφερε ότι το θεωρεί κάπως υπερβολικό.

Για τα ομαδικά αθλήματα ενέφερε επίσης ότι κατά την διάρκεια της άσκησης με έντονη αναπνοή, σύννεφα από μικροσταγονίδια εκτοξεύονται και αιωρούνται στον περιβάλλοντα αέριο χώρο, πέραν των 2 μέτρων που αναφέρονται ως απόσταση ασφαλείας στην κατάσταση της ηρεμίας και της φυσιολογικής αναπνοής.

Κλείνοντας οι ερευνητές αναφέρουν ότι στόχος της μελέτης δεν είναι να περιορίσει την Άθληση στους ανοικτούς χώρους, αλλά να την καταστήσει πιο ασφαλή.